காலத் தடங்களின் கங்குகளை
சுமந்திருந்த பெருங்காட்டில்
பொசுங்கிய வாழ்வு நினைத்து
கால்கள் பொசுக்க நடந்த
கண்ணகியின் கண்களில்
நீர்முட்டக் கசிந்த
காத்திருந்த வாழ்வின் தனிப் பொழுதுகள்
மலைமேட்டில் அலைகின்றன.
பிஞ்சுக் காலடி படாத வீடும்
தாலாட்டு கேட்காத மனத்தொட்டிலும்
நினைப்பில் வந்து வந்து போயிருக்கும்.
கண்களில் வழிந்த சுடு நீரும்
அவள் ஆழ்மனத் தீயைக்
அணைத்திருக்கவில்லை.
ஏர் மகாராசன்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக