வெள்ளி, 10 ஜனவரி, 2020

மழைக்கோலம்: மகாராசன்

ஏறுவெயிலின்
வெக்கைப் பொழுது
அவரை துவரையின்
நிழல் கோதியபடி
பூஞ்சிரிப்புச் சிந்தல்களை
எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறது.

ஓலைகளில் முளைகட்டிய
வெண்பாக்கள் பரவிய
கழனி வரப்பில் வேர்பிடித்த
அருகம்புல் நுனிகளில்
நுரைப் பூக்களை
யாமத்தில் சொருகிப்போகிறது
வெம்பா.

கொடாப்புத் தொழுவில்
தாய்மடு ஏங்கும்
இளங்குட்டிகளை நினைத்தபடியே
மேய்ச்சல் முடித்துப்
பொழுதுசாயத் திரும்பும் வெள்ளாடுகளின்
புழுக்கை விதைகளில்
தரைக் காட்டின் தான்தோன்றிப் புற்களின் வாசம்
கம்மென்று மணத்துக் கிடக்கிறது.

தொளி வயலின்
சனிமூலையில் குலவையிட்டு
பிள்ளைமுடி வணங்கிய
குடும்பச்சிகளின் நடுகையில்
தூர்கட்டிப் பொதியாடும்
கரும்பச்சைத் தாள்களுக்குள்
வயிற்றுப் பிள்ளையாய் உள்ளிருக்கும் வெங்கதிர்களைப்
பரியச் செய்து ஈன்று கொண்டிருக்கும் நெற்பயிர் வாசம்
சம்சாரிகளின் பாடுகளாய்
மணத்துக் கிடக்கிறது.

தெப்பென்று நிரம்பியிருக்கும்
கண்மாய் மடைத்தூம்புக் கண்களின் நீர்ப்பாய்ச்சலில் தாவி
வெயிலில் மினுமினுத்து நீந்திப்போய்
வாய்க்கால் வாமடையில் நுழைகின்றன கெண்டைகள்.

பூப்பெய்திக் கிடக்கின்றன துரவுகளெல்லாம்.

நெடுநாள் ஊடல் முடித்துக் கொஞ்சும் கிளிகள் போல
நிலத்தாள் உடம்பில்
பசப்பேறிய கோலங்களை வரைந்திருக்கிறது கார்காலத்தில் பெய்த பெருமழை.

வெள்ளந்தி மக்களின்
வயிற்றுப்பாட்டுக்கும்
வாழும் பாட்டுக்கும்
கசிந்துருகும் இந்த மழை
இந்திரர் அமிழ்தமே தான்;
தெய்வமும் இதுவேதான்.

ஏர் மகாராசன்
10.01.2020

ஒளிப்படம்
ஓவியர் நித்யன்

திங்கள், 2 செப்டம்பர், 2019

பிள்ளையார் வழிபாடு: ஆரியப் பண்பாடு வேறானது; தமிழர் பண்பாடு வேறானது :- மகாராசன்



உ எனும் எழுத்துக் குறியைப் பிள்ளையார் எனும் கடவுளோடு தொடர்புபடுத்தியும்,  பிள்ளையாரை ஆரிய / வைதீகச் சமயக் கடவுளராகக் முன்வைப்பதுமான சமய உரையாடல்கள் ஒருபுறம் இருப்பினும், தமிழ்ச் சமூக வரலாற்றிலும் ஆரிய / வைதீகச் சமய மரபிலும் பிள்ளையாருக்கான இடம், அதன் தோற்றப் பின்புலம், அதன் பரவலாக்கம் போன்ற சமூக மற்றும் சமயப் பண்பாட்டு  நோக்கிலான கருத்தாடல்களும் ஆய்வுகளும் வேறுவகையிலான செய்திகளை முன்வைக்கின்றன. அவ்வகையில், பிள்ளையாரைக் குறித்து ஆ.சிவசுப்பிரமணியன் எழுதிய ‘பிள்ளையார் அரசியல்’ எனும் நூல், பிள்ளையாரைப் பற்றிய சமயப் பண்பாட்டுத் தரவுகளைத் தந்திருக்கிறது.

ஆரிய / வைதீகச் சமய அடையாளமாகப் பிள்ளையார் கருதப்பட்டாலும், அச்சமய மரபில் குறிக்கப்படுகிற மற்ற கடவுள்களைப் போலான இடம் வழங்கப்படவில்லை. இதைக் குறித்து ஆ.சிவசுப்பிரமணியன் கூறும்போது, இந்து சமயம் என்று அழைக்கப்பெறும் பிராமணிய சமயத்தில் இரண்டு வகையான தெய்வங்கள் இடம்பெற்றுள்ளன. பிரம்மன், விஷ்ணு, சிவன், முருகன் என மேல்நிலையில் உள்ள தெய்வங்கள் ஒருபுறமும், பரிவார தெய்வங்கள் என்ற பெயரில் அனுமன், சண்டேஸ்வரர் போன்ற தெய்வங்களும் வழிபாட்டில் உள்ளன. இவை இரண்டிலும் இடம்பெறாமலும், பிராமணிய சமயத்திற்கு வெளியிலுள்ள நாட்டார் தெய்வங்கள் வரிசையில் இடம்பெறாமலும், தனக்கெனத் தனியானதோர் இடத்தைப் பெற்றுள்ள தெய்வம் பிள்ளையார் ஆகும் என்கிறார்.

வைதீகச் சமயப் பெருங்கோயில்களில் மட்டுமின்றி, இவருக்கெனத் தனியாகவும் கோயில்கள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. அதேவேளையில், ஆற்றங்கரை, குளத்தங்கரை, தெருக்கள், கூரையின்றி வெட்டவெளியிலும்கூட பிள்ளையார் இடம் பெற்றிருக்கிறார். இத்தகைய வழிபாட்டு மரபில் உள்ள பிள்ளையார் எனும் விநாயகரின் உருவம் மனிதன், விலங்கு, தேவர், பூதம் என்கிற நான்கின் இணைப்பாகக் காட்சி தருவதாகக் குறிக்கப்படுகிறது.

யானைத் தலையும் காதுகளும் தும்பிக்கையும் விலங்கு வடிவமாகவும், பேழை போன்ற வயிறும் குறுகிய கால்களும் பூதவடிவமாகவும், புருவமும் கண்களும் மனித வடிவமாகவும், இரண்டிற்கும் மேற்பட்ட கைகள் தேவ வடிவமாகவும் கருதப்படுகிறது. குறிப்பாக, யானைத் தலையுடன் கூடிய இவரது உருவம் மனித விலங்கு உருவ இணைப்பாக அமைந்துள்ளது. இத்தகையப் பிள்ளையாருக்கு வடமொழிச் சுலோகங்கள் கூறி ஆகம முறையிலும் வழிபாடுகள் நிகழ்த்தப்படுவதால், அதன் அடிப்படையில் இவர் உயர்நிலைத் தெய்வமாகவே காட்சியளிக்கிறார். எனினும்,  வேதங்களிலும் பிராமணிய மற்றும் புத்த மத இலக்கியங்களிலும் பிள்ளையார் வழிபாடு குறித்த செய்திகள் இடம் பெறவில்லை என்று அமிதா தாப்பன் குறிப்பிடுகிறார். குப்தர் காலத்திற்கு முந்திய சிற்பங்களில் பிள்ளையார் வடிவம் இல்லை என்று கூறும் ஆனந்தகுமாரசாமி, குப்தர் காலத்தில்தான் பிள்ளையார் உருவங்கள் காட்சி அளிப்பதாகக் குறிப்பிடுகிறார் .

பிள்ளையாரின் தோற்றம் குறித்துப் பல்வேறு கதைகள் வழக்கில் உள்ளன. பிள்ளையாரின் தோற்றம் குறித்த புராணக் கதைகளில் அவர் ஏதாவது ஒரு வகையில் யானையுடன் தொடர்புபடுத்தப்படுகிறார். யானை முகமும் மனித உடலும் இணைந்த பிரமாண்டமான உருவத்தை உடைய பிள்ளையார், எலி ஒன்றின் மீது வீற்றிருக்கிறார். இந்நிலையில், யானையுடன் பிள்ளையார் தொடர்புபடுத்துவதற்கான காரணத்தையும், எலியை வாகனமாகக் கொண்டிருப்பதற்கான காரணத்தையும் ஆ.சிவசுப்பிரமணியன் தமது நூலில் விளக்கப்படுத்தி இருக்கிறார். அது வருமாறு:

பிள்ளையார் வழிபாட்டின் தோற்றம் குறித்து அறிந்துகொள்ள கணபதி என்ற அவரது பெயர் உணர்த்தும் செய்தியைப் பற்றி அறிந்து கொள்ள வேண்டும். கணபதி என்ற சொல்லின் பொருள் கணங்களின் கடவுள் என்பதாகும். கணா + பதி என்ற சொல்லைப் பிரித்து கணங்களின் தலைவன் என்று பொருள் கொள்வர். கணபதியின் மற்றொரு பெயரான கணேசன் என்ற சொல்லைக் கணா + ஈசர் என்று பிரித்து கணங்களின் கடவுள் என்று பொருள் கொள்வர்.

கி.பி.ஆறாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தவரான மந்திரர், கணநாயகா என்று பிள்ளையாரைக் குறிப்பிடுகிறார். கணத்தின் தலைவன் என்பது இச்சொல்லின் பொருள். ரிக் வேதத்தில் இடம்பெறும் கணபதி என்ற சொல், ஒரு குழு அல்லது படை அல்லது சபையின் தலைவனைக் குறிப்பதாக மோனியர் வில்லியம்ஸ் கருதுகிறார். கணபதி என்ற சொல்லுக்குக் கணங்களைப் பாதுகாப்பவர் என்று அந்நூலின் உரையாசிரியரான மஹிதார்  குறிப்பிடுகிறார்.

சில மக்கள் குழுவினர், குறிப்பாகப் பழங்குடிகள் தங்களை விலங்கு, தாவரம் போன்ற இயற்கைப் பொருட்களிடமிருந்தோ, புராண மூதாதையர்களிடம் இருந்தோ தோன்றியதாகக் கருதினர். இவ்வாறு தாம் கருதும் தாவரம் அல்லது விலங்கைத் தமது குலக்குறியாகக் கொண்டனர். இவ்வாறு விலங்குகள் தாவரங்கள் இயற்கை பொருட்கள் போன்றவற்றில் இருந்து குறிப்பிட்ட குலம் தோன்றியதாக நம்பியதன் அடிப்படையில் அதன் தோற்றத்திற்குக் காரணமான பொருள் ஒரு குலத்தின் குலக் குறியாக அமைகிறது. இவ்வாறு குலக்குறியானது குலத்தின் சமூக பண்பாட்டு வாழ்வில் முக்கிய இடத்தை வகிக்கிறது.

இனி, யானை எலி ஆகியன குலக்குறியாக விளங்கியதைக் காண்போம். மதங்கர்கள் என்ற வட இந்தியப் பழங்குடிகளின் குலக்குறி யானையாகும். மாதங்கி என்ற சொல் யானையைக் குறிப்பதாகும். குலக் குறியான யானையின் பெயராலேயே இக்குழு மதங்கர்கள் என்று பெயர் பெற்றது. வேத காலம் முடிவதற்கு முன்னரே இக்குழுவினர் ஒரு சாதியாக உருப்பெற்று மௌரியப் பேரரசுக்கு முன்னதாகவே அரசு அதிகாரத்தை நிலை நிறுத்தி இருந்தனர்.

லலிதா விஸ்தாரகா என்ற புத்த மத நூல், பசனாதி என்ற கோசல மன்னனை யானையின் விந்தில் இருந்து தோன்றியவனாகக் குறிப்பிடுகிறது.  இக்கருத்து குலம், குலக்குறியுடன் தொடர்புபடுத்திப் பார்க்க வேண்டிய ஒன்று. யானையைக் குலக்குறியாகக் கொண்டிருந்த பழங்குடி வாழ்வின் எச்சமாகவே இதைக் கொள்ளவேண்டும்.

இதுபோன்று மூசிகர் என்ற பிரிவு தென்னிந்தியாவில் இருந்துள்ளது. இவர்களை வனவாசிகள் உடன் இணைத்து மகாபாரதம் குறிப்பிடுகிறது. மூஷிகம் என்ற வடமொழிச் சொல் எலியைக் குறிப்பிடுகிறது. இந்தியப் பழங்குடிகள் பலருக்கு எலி குலக்குறியாக உள்ளது. ஒரு குலக் குழுவினர் மற்றொரு குழுவினருடன் போரிட்டு வென்றால், தோல்வியடைந்த குலத்தின் குலக்குறி அழிக்கப்படும் அல்லது வெற்றி பெற்றதுடன் இணைக்கப்படும். ஆளும் குலமானது தனது அதிகாரத்தை விரிவுபடுத்தும்போது, பிற குலங்களின் குலக்குறிக் கடவுளர்களை இணைத்துக்கொண்டு தன்னுடையதாக மாற்றிக்கொள்ளும் என்று தாம்சன் குறிப்பிடுவார். இக்கருத்தின் பின்புலத்தில் பின்வரும் முடிவுக்கு நாம் வரலாம்.

யானையைக் குலக்குறியாகக் கொண்டிருந்த பழங்குடிக் குலம் ஒன்று, எலியைக் குலக்குறியாகக் கொண்டிருந்த குழுவுடன் போரிட்டு அதை வென்றபோது, அவ்வெற்றியின் அடையாளமாக அக் குலக்குறியைத் தன் குலக் கடவுளின் வாகனமாக மாற்றியுள்ளது. யானையைக் குலக்குறியாகக் கொண்டிருந்த பழங்குடி ஒன்று, விரிவடைந்து அரசு என்ற அமைப்பை உருவாக்கியபோது அதன் குலக்குறியான  யானை கடவுளாக மாற்றமடைந்தது.  ஆயினும், பிராமணிய சமயம் இக்கடவுளை உடனடியாகத் தன்னுள் இணைத்துக் கொள்ளவில்லை. தமது தெய்வங்களுக்கு வெளியிலேயே அதை நிறுத்தி வைத்தது. நான்காவது வருணமான சூத்திரர்களின் கடவுளாகவே அவர் மதிக்கப்பட்டார்.

பல்வேறு பழங்குடி அமைப்புகளை அழித்துப் பேரரசு உருவாகும்போது, தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொள்ளும் வழிமுறைகளில் ஒன்றாகத் தன் சமய வட்டத்திற்குள் பழங்குடிகளின் தெய்வங்களையும் இணைத்துக் கொள்ளும். அந்தவகையில், குப்தப் பேரரசில் ஆளுவோரின் சமயமாக விளங்கிய பிராமணிய சமயம், சூத்திரர்களின் கடவுளான பிள்ளையாரைத் தன்னுள் இணைத்துக் கொண்டது. இதன் விளைவாக விக்னங்களை உருவாக்கும் விநாயகர் விக்னங்களைப் போக்குபவராக மாறினார். பழங்குடிகளின் குலக்குறி என்ற தொடக்ககால அடையாளம் மறைந்து பிராமணிய சமயக் கடவுளர் வரிசையில் இடம் பெற்றார் எனப் பிள்ளையாரின் தோற்றப் பின்புலத்தைக் குறித்து விளக்கியுள்ளார் ஆ.சிவசுப்பிரமணியன்.

மேற்குறித்த தரவுகளின் அடிப்படியில் நோக்கும்போது, கி.பி.3ஆம் நூற்றாண்டு காலகட்டத்தில்தான் வேறு வேறு குலக்குறி வழிபாட்டு அடையாளங்களாக இருந்தவை ஆரிய / வைதீகச் சமய மரபில் பிள்ளையார் எனும் வழிபடு கடவுளாகத் தோற்றம் கொண்டிருக்கிறது எனக் கருதமுடிகிறது. அதாவது, அக்கால வட இந்தியாவின் பெரும் பகுதியை உள்ளடக்கி இருந்த பகுதியை கி.பி 320 முதல் 551 வரை  ஆட்சி செய்தது குப்தப் பேரரசுதான்.  இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் பெரும் பகுதிகளை ஆண்ட பேரரசுகளில் ஒன்றாக அது இருந்திருக்கிறது.

குப்தர்கள் காலத்தில்தான் ஆரிய / வைதீகச் சமய உருவாக்கம் ஒரு நிறுவனத் தன்மையை அடைந்திருக்கிறது. குறிப்பாக, ஆரிய / வைதீகச் சமயத் தொன்மங்கள் உருவானது இக்காலகட்டத்தில்தான். மேலும், சமக்கிருத மொழி இலக்கியங்கள் வளர்ந்ததும் அதே காலகட்டம்தான்.

இரண்டாம் சந்திரகுப்தர் ஆட்சிக் காலத்தில் சமக்கிருத மொழியில் புராணங்கள், இராமாயணம் மற்றும் மகாபாரதம் போன்ற இதிகாச இலக்கியங்கள் ஓலைச் சுவடிகளில் எழுத்து வடிவம் பெற்றிருக்கின்றன. அவ்வகையில், அதே காலகட்டத்தில்தான் ஆரிய / வைதீகச் சமய மரபில் பிள்ளையார் வழிபாடானது இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் வடபகுதியில் தோற்றம் கொண்டு நிலவி வந்திருக்கிறது எனக் கருதலாம்.

இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் வடபகுதியில் வழிபடு கடவுளராக இருந்த பிள்ளையாரோடு தொடர்புடைய மற்றொன்று சமக்கிருத மொழியாகும். ரிக், யசூர், சாமம், அதர்வனம் என்கிற நான்கு வேதங்களும் எழுதாக் கிளவியாக இருக்க, வியாசரின் மகாபாரதமே எழுதப்பட்ட கிளவியாக - அய்ந்தாவது வேதமாக எழுத்தில் எழுதப்பட்டதாகக் கருதப்படுகிறது. அவ்வகையில், வியாசரின் மகாபாரதம் சமக்கிருத மொழியில் எழுதப்பட்டதாகும். வியாசர் சொல்லச் சொல்ல பிள்ளையார் எழுதியதே மகாபாரதம் என்பதாகச் சொல்லப்படுகிறது.

இந்நிலையில்,  பிள்ளையார் வழிபடு கடவுளாகத் தோற்றம் பெற்றதே கி.பி.3ஆம் நூற்றாண்டு காலகட்டத்தில்தான் எனும்போது, எழுதாக் கிளவியாக இருந்த சமக்கிருத மொழியில் பிள்ளையார் முதன் முதலாக  எழுதியதான காலமும் கி.பி.3ஆம் நூற்றாண்டு வாக்கில்தான்  இருந்திருக்க வேண்டும். ஆக, பிள்ளையாரும் சமக்கிருத மொழியும் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் வட பகுதியைச் சார்ந்த ஆரிய / வைதீகச் சமயப் பண்பாட்டின் அடையாளங்கள் என்றே உறுதியாகக் கருத முடியும்.

பிள்ளையார் சுழியாகக் கருதப்படும் ‘உ’ என்னும் எழுத்துக் குறியானது, தமிழ் நெடுங்கணக்கில் உள்ள  உயிர்க் குறில் எழுத்தாகிய ‘உ’ எனும் எழுத்துக் குறியை அடையாளப்படுத்துவதாகப் பெரும்பாலோர் கருதுவர். ஆரிய / வைதீகச் சமய மரபில்  அடையாளப்படுத்தப்படும் பிள்ளையார் சுழியானது, தமிழின் ‘உ’ எனும் எழுத்தைக் குறிப்பதாகக் கொள்ளமுடியாது. ஏனெனில், ஆரிய / வைதீகச் சமயத் தொன்மத்தில்  சுட்டப்படும் பிள்ளையாரின் எழுத்துச் செயல்பாடு வடமொழி எனும் சமக்கிருத மொழியோடு தொடர்புடையது. ஆரிய / வைதீகச் சமய மரபின் வழிபாட்டு மொழியாகக் கருதப்படுவதும் சமக்கிருத மொழிதான். சமக்கிருத மொழியிலும் ‘உ’ என்கிற ஒலி / எழுத்து உண்டு. ஆகவே,  பிள்ளையார் சுழி பற்றிய ஆரிய / வைதீகச் சமயத் தொன்மக் கதையாடலானது சமக்கிருத எழுத்துகளில் உள்ள ‘உ’ வரிவடிவம் பற்றியதாகவே இருந்திருக்க வேண்டும்.

சமக்கிருத மொழியை எழுதுவதற்குப் பயன்படுத்திய எழுத்து வரிவடிவத்திற்குக் கிரந்தம் என்று பெயர். அத்தகையச் சமக்கிருதக் கிரந்த எழுத்துகளில் உள்ள ‘உ’ என்னும் எழுத்துக் குறியானது, தமிழ் நெடுங்கணக்கில் உள்ள ‘உ’ எனும் எழுத்துக் குறியைப் போலவே ‘உ’ என்ற வரி வடிவத்தையே கொண்டிருக்கிறது. ஆக, பிள்ளையார் சுழியாகக் குறிக்கப்படும் எழுத்துத் தொன்மம் சமக்கிருதக் கிரந்தத்தில் உள்ள ‘உ’ எனும் எழுத்துக் குறியையே அடையாளப்படுத்துகிறது; அப் பிள்ளையார் சுழியானது, தமிழின் ‘உ’ எழுத்தைக் குறிப்பது அல்ல எனவும் கருதலாம். மேலும், சமக்கிருத மற்றும் ஆரிய / வைதீகச் சமயப் பண்பாட்டு அடையாளத்தையே கிரந்த எழுத்து வரிவடிவத்தில் உள்ள ‘உ’ எனும் பிள்ளையார் சுழி கொண்டிருக்கிறது எனலாம்.

ஆரிய / வைதீகச் சமயச் சார்பான எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபில் கிரந்த எழுத்து வரிவடிவத்தில் உள்ள ‘உ’ எனும் எழுத்தைப் பிள்ளையார் சுழியாகக் குறிக்கப்படுவதைப் போலவே, தமிழில் உள்ள ‘உ’ எனும் எழுத்தையும் பிள்ளையார் சுழி என்றே குறிக்கும் வழக்கமும் தமிழ் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபில் இருக்கின்றது. ஆயினும், ஆரிய / வைதீகச் சமயச் சார்பான எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபில் உள்ள பிள்ளையார் சுழி என்பது வேறு; தமிழ் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபில் உள்ள பிள்ளையார் சுழி என்பது வேறு ஆகும். ஏனெனில், ஆரிய / வைதீகச் சமய வழிபாட்டு மரபில் இடம்பெறுகிற பிள்ளையாரும் அதைக்குறித்த சமயக் கதையாடல்களும், தமிழர் வழிபாட்டு மரபில் இடம்பெறும் பிள்ளையாரும் அதைக்குறித்த வழக்காறுகளும் வேறு வேறான நிலம், இனம், மொழி, பண்பாட்டு மரபுப் பின்புலங்களைக் கொண்டிருக்கின்றன.

பிள்ளையார், ஆரிய / வைதீகச் சமய வழிபாட்டு மரபில் வழிபடு கடவுளாகக் கருதப்படுவதைப் போலவே, தமிழ்நாட்டுச் சிற்றூர்ப்புறங்களில் நிகழ்த்தப்படும் வழிபாட்டுச் சடங்குகளில் வழிபடு உருவமாகப் பிள்ளையார் இடம்பெறுவதைக் காண முடியும். பொதுவாக, ஆரிய / வைதீகச் சமய வழிபாட்டு மரபுகளிலிருந்து வேறுபட்டும் மாறுபட்டும் முரண்பட்டும் தனித்ததொரு பண்பாட்டு அடையாளங்களைக் கொண்டிருப்பதே தமிழர் நாட்டுப்புறச் சமய மரபாகும். அவ்வகையில், தமிழர் நாட்டுப்புறச் சமய மரபில் காணலாகும் வழிபாட்டுச் சடங்கில் இடம்பெறுகிற பிள்ளையார், ஆரிய / வைதீகச் சமய வழிபாட்டு மரபுகளில் குறிக்கப்படும் பிள்ளையார் என்பதிலிருந்து வேறுபட்டதாகும்.

அதாவது, ஆரிய / வைதீகச் சமய வழிபாட்டு மரபில் பிள்ளையாருக்கு மனிதரும் விலங்கும் இணைந்த பேருருவ அடையாளம் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. யானை உருவும் எலி உருவும் பிள்ளையார் என்பதோடு தொடர்புபடுத்தப்படுகிறது. அதிலும் குறிப்பாக, யானைத் தலையுடன் கூடிய காதுகள், மனிதப் புருவங்களும் கண்களுடன்கூடிய மிகப்பெரிய வயிறு, இரண்டுக்கும் மேற்பட்ட கைகள் எனப் பிள்ளையாருக்கான அடையாளமாக ஆரிய / வைதீகச் சமய மரபு முன்வைத்திருக்கிறது. ஆனால், தமிழக  நாட்டுப்புறத் தமிழர் வழிபாட்டுச் சடங்கில் இடம்பெறும் பிள்ளையார், மனிதர் / விலங்கு என எவ்வித உருவமும் கொண்டிருக்காமல் அங்க அவயங்கள் எதுவுமின்றிச் சிற்றுரு வடிவில் உருவமற்றுக் காணப்படுகிறது.

தமிழக  நாட்டுப்புறத் தமிழர்கள் எந்தவொரு நல்ல செயல்களையும் தொடங்கும்போது, தமது வழிபாட்டுச் சடங்கில் மஞ்சளையோ சந்தனத்தையோ அரிசி மாவையோ களிமண்ணையோ மாட்டுச் சாணியவோ உள்ளங்கையில் பிடித்து வைத்து, அதன்மேல் அருகம் புல்லைச் சொறுகி வைப்பர். இதைப் பிள்ளையார் பிடித்தல் எனக் கூறுவது தமிழர் வழக்காகும். பயிர் நடவுத் தொடக்கத்திலும், பயிர் அறுவடை நிறைவிலும் பிடிப் பிள்ளையாரை வழிபாட்டுப் பொருளாக வைப்பது உண்டு. பெரும்பாலும், தமிழர்களின் நிலம் சார்ந்த உற்பத்திச் செயல்பாடுகளின் தொடக்கத்திலும் அவற்றின் நிறைவிலும் பிள்ளையார் பிடித்து வழிபடும் சடங்கானது, எளிய வழிபாட்டுச் சடங்காக இன்றளவிலும் பெருவழக்காய் இருந்து கொண்டிருக்கிறது.

அரிசி, மஞ்சள், மண், சந்தனம், சாணம், புல் போன்ற பொருட்கள் எளிய மக்கள் வாழ்வியலின் புழங்கு பொருட்களோடு தொடர்புடையவை. இவை வளமை சார்ந்த பொருட்களாகக் கருதப்படுகின்றவை. இந்தப் பொருட்களைக் கொண்டு பிடிக்கப்படும் பிள்ளையார், வளமை என்பதோடு மட்டுமல்லாமல் இளமை என்பதோடும் தொடர்புடையதாய் இருக்கின்றது.

மாற்ற அரும் சிறப்பின் மரபுஇயல் கிளப்பின்

பார்ப்பும் பறழும் குட்டியும் குருளையும்

கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று

ஒன்பதும் குழவியோடு இளமைப் பெயரே

என, இளமையைக் குறிக்கும் பெயர்களை வரிசைப்படுத்துகிறது தொல்காப்பியம்.

தமிழில் ‘பிள்ளை’ என்ற சொல், தென்னம் பிள்ளை என  இளம் தாவரங்களையும்; அணில் பிள்ளை, கீரிப் பிள்ளை என விலங்குகளின் இளங்குட்டிகளையும் குறிப்பிடப் பயன்படுத்தப்படுவது உண்டு. அதோடு, ஆண் பிள்ளை, பெண் பிள்ளை என மனித இனத்தின் இளங்குழந்தைப் பருவத்தைக் குறிக்கும் சொல்லாகவும் வழக்கத்தில் இருக்கின்றது.  நெல் நாற்று முடியைப் பிள்ளை முடி எனவும் உழவுத்தொழில் மரபினர் குறிப்பர். நெல் நடவுத் தொடக்கத்தில் பிள்ளை முடியை வணங்கிக் குலவையொலி எழுப்பிய பிறகு, பிள்ளை முடியிலிருக்கும் நெல் நாற்றையே தலை நாற்றாக - முதல் நாற்றாக நடவுப் பெண்கள் நடுகை இடுவது உழவுத்தொழில் மரபாக இருந்து கொண்டிருக்கிறது.

சிற்றூர்ப்புறங்களில் தமிழர்களின் எளிய வழிபாட்டு மரபில் இடம்பெற்றுள்ள பிள்ளையார் என்பது, வளமையோடும் இளமையோடும் தொடர்புடைய குறியீட்டு அடையாளமாகவே காட்சி தருவது கவனிக்கத்தக்கது. ஒரு செயலின் தொடக்கம் இளமை நிலையில் இருப்பது. அச்செயலானது நல்முறையில் வளர்ந்து வளம்பெற வேண்டும் என்பதைக் குறியீட்டு நிலையில் உணர்த்துவதன் வடிவமாகப் பிள்ளையாரைக் கருத முடியும்.

மேலும், மனிதர்களின் செயல்பாடுகள் அனைத்தும் நடைபெறக்கூடியவை உலகமெனும் நிலத்தில்தான். இந்த நிலத்தில்தான் மனித இனம், விலங்கினம், பயிரினம் ஆகியன உயிர் வாழ்கின்றன. உயிரினங்களின் உயிர் வாழ்வுக்கு அடிப்படையாகவும் வாழ்வாதாரத் தேவையாகவும் அமைந்திருப்பது நிலம்தான். அதனால்தான், நிலமும் பொழுதும் முதல் பொருள் என்கிற வகையில்

முதல் எனப்படுவது நிலம் பொழுது இரண்டின்

இயல்பு என மொழிப இயல்பு உணர்ந்தோரே

என்கிறது தொல்காப்பியம்.

உயிரினங்களின் வாழ்வுக்கும் இருப்புக்கும் அடிப்படையாகவும் முதல் பொருளாகவும் அமைந்திருக்கிற நிலம்தான் வளமைப் பொருளாக இருக்கின்றது. இவ் வளமைப் பொருளின்மீது நிகழ்கிற செயல்பாட்டுத் தொடக்கம் யாவும் இளமைதான். அவ்வகையில், நிலத்தையும் செயலின் தொடக்கத்தையும் வணங்குதல் பொருட்டே பிடிப் பிள்ளையார் உருவகப்படுத்தப்படுகிறது. அதாவது, அங்க அவயங்கள் எதுவுமின்றி உருவமற்றுப் பிடிக்கப்படும் பிள்ளையார் என்பது நிலம் என்னும் உருவத்தையே குறிக்கிறது. அதன்மேல் சொறுகப்படும் அருகம்புல் நிலத்தின்மேல் வாழ்கிற உயிரினங்களின் வளமையைக் குறிக்கிறது.

இந்நிலையில், சிற்றூர் நாட்டுப்புறத்து உழவுப் பாடலொன்று பிள்ளையார் பிறந்த கதையைப் பற்றிக் கூறுவது நோக்கத்தக்கது.

வடக்கே தெற்கே ஒட்டி

வலதுபுறம் மூரிவச்சு

மூரி ஒழவிலே

முச்சாணி புழுதி பண்ணி

சப்பாணிப் பிள்ளையாருக்கு

என்ன என்ன ஒப்பதமாம்!

முசிறி உழவிலே

முளைச்சாராம் பிள்ளையாரு.

ஒடு முத்தும் தேங்காயை

ஒடைக்கறமாம் பிள்ளையாருக்கு,

குலை நிறைஞ்ச வாழைப்பழம்

கொடுக்கறமாம் பிள்ளையாருக்கு,

இத்தனையும் ஒப்பதமாம்

எங்கள் சப்பாணிப் பிள்ளையாருக்கு!

என, உழவுத்தொழில் மரபினரிடம் வழங்கி வருகிற இந்நாட்டுப்புறப் பாடலானது, உழவர்கள் உழுத புழுதி மண்ணிலிருந்து தோன்றியதாகப் பிள்ளையாரைக் குறிப்பிடுகிறது. நிலத்தோடும் மண்ணோடும் புழுதியோடும்தான் பிள்ளையார் தொடர்புபடுத்தப்படுகிறது என்பது இங்கு கவனிக்கத்தக்கதாகும்.

நிலமெனும் உலகமும், நிலத்துவாழ் உயிரினங்களும் வளமையோடு தழைத்திட வேண்டுகிற அல்லது வழிபடுகிற வகையில்தான் பிடிப் பிள்ளையார் ஒரு குறியீட்டு அடையாளமாக இடம்பெற்றிருக்கிறது. இன்னும் குறிப்பாகச் சொல்வதானால், நிலம் எனும் உலகை வணங்குவதன் மரபு அடையாளமாகவே தமிழர் வழிபாட்டுச் சடங்கில் பிள்ளையார் இடம்பெற்றிருக்கிறது எனலாம். அவ்வகையில்தான், எந்தவொரு செயலைத் தொடங்குவதற்கு முன்பாகப் பிள்ளையாரை வழிபட்டுத் தொடங்குதல் தமிழர் வழிபாட்டுச் சடங்கு மரபாகப் பின்பற்றப்படுகிறது. பிடிப்பிள்ளையார் என்பதைப் பிடி மண் எடுத்தல் என்பதோடும் தொடர்புபடுத்திப் பார்க்க வாய்ப்புண்டு.

தாம் வாழ்ந்த இடத்திலுள்ள தெய்வத்தின் பீடத்திலிருந்து / வாழ்ந்த நிலத்திலிருந்து / வாழ்ந்த ஊரிலிருந்து கொஞ்சம் கைப்பிடியளவு மண்ணை எடுத்துத் தாம் வாழப்போகும் இடத்திற்குக் கொண்டு செல்லுதலே பிடி மண் எடுத்தலாகும். இங்கு மண் என்பது வெறும் மண்ணை மட்டும் குறிப்பதல்ல. மாறாக, அந்நிலத்தில் / அம்மண்ணில் வாழ்ந்த முந்தைய தலைமுறைகளின் வாழ்வையும், இப்போதும் அதே நிலத்தில் / அதே மண்ணில் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிற தலைமுறையின் வாழ்வையும்,  வரும் காலங்களில் இதே நிலத்தில் / இதே மண்ணில் வாழப்போகும் தலைமுறைகளின் வாழ்வையும் வளப்படுத்திய / வளப்படுத்துகிற / வளப்படுத்தப்போகிற ஆற்றல் நிரம்பிய வளமையின் குறியீடாகவே உணரப்படுகிறது.

அவ்வகையில், வாழ்நிலத்துப் பிடி மண்ணைத் தெய்வம் உறைந்திருக்கும் பொருளாகப் பார்க்கப்படுவதில்லை. அந்த மண்ணேதான் தெய்வம் என்பதாகக் கருதப்படுகிறது. அதாவது, மனிதத் தலைமுறையினர் மட்டுமல்லாது விலங்குகள், மரம், செடி கொடி உள்ளிட்ட உணவுப் பயிர்கள் போன்ற அனைத்து உயிரினங்களின் இருப்புக்கும் வாழ்வுக்கும் அடிப்படையான மண்ணை / நிலத்தை / உலகத்தை வளமையின் குறியீடாகக் குறிப்பதே பிடி மண் என்பதுமாகும். இத்தகையப் பிடி மண்ணும் பிடிப் பிள்ளையாரும் உலகத்தை / நிலத்தை / மண்ணையே குறித்து நிற்கின்றன.  ஆக, தமிழர் பண்பாட்டு மரபில் பிள்ளையார் என்பதும் உலகம் என்பதைக் குறிக்கும் குறீயீடாகவே கருதலாம்.

தமிழர்கள் தமது எழுத்துச் செயல்பாடுகளைப் பிள்ளையார் எனும் உலகத்தை வழிபட்டே தொடங்கி இருப்பதின் வெளிப்பாடாகத்தான்,  எழுதத் தொடங்குவதற்கு முன்பு ‘உ’ எனும் தமிழ் எழுத்துக் குறியைப் பயன்படுத்தி வந்துள்ளனர். அவ்வகையில், ‘உ’ எனும் எழுத்துக் குறியும் பிள்ளையார் சுழி என்றே தமிழ் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபில் வழங்கி வருகின்றது.

தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு நூலில் இருந்து..

தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு,
மகாராசன்,

ஆதி பதிப்பக வெளியீடு 2019,
விலை: உரூ 120,

நூல் வேண்டுவோர் தொடர்புக்கு:
பேச : 9994880005

பிள்ளையார் சுழி எனும் எழுத்துக் குறியும் தமிழரின் உலகக் கண்ணோட்ட மரபும் : மகாராசன்


எழுத்து என்பது மனித அறிவின் புலப்பாடாகப் பரிணமித்த ஒன்றாகும். தமிழ் எழுத்தும் தமிழர் அறிவு மரபைப் புலப்படுத்தும் மொழி வெளிப்பாட்டுக் கருவியாய்ச் செயலாற்றி வந்திருக்கிறது. இத்தகையக் கலை, இலக்கியம், இலக்கணம் உள்ளிட்ட எழுத்துச் செயல்பாடுகளை ‘உலகம்’ எனும் சொல்லால் குறித்துவிட்டுத் தொடங்குதல், தமிழரின் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபாகவே கருதப்பட்டிருக்கிறது.
தமிழர்கள் தமது சிந்தனை மரபை உலகளாவிய கண்ணோட்டத்தில்தான் பார்த்தனர். உலகியல் வழக்கோடும் உலக மேன்மைக்காகவும் பரந்த கண்ணோட்டத்தோடு தமது சிந்தனை மரபை வெளிப்படுத்தியுள்ளனர். அதனால்தான், தமிழில் தோன்றிய பெரும்பாலான இலக்கியங்கள் ‘உலகம்’ என்னும் சொல்லை முதலாகக் கொண்டு அமைந்துள்ளன.

உலகச் சொல்லுடன் நூலைத் தொடங்குதல் தமிழ் மரபாய் இருந்திருக்கிறது. இதைக் குறித்து உ.வே.சாமிநாதர் கூறுகையில், நூல்களின் முதலில் மங்கல மொழிகளுள் உலகம் என்பதைத் தனித்தேனும் அடைமொழியுடன் சேர்த்தேனும் அமைத்தலும், அதன் பரியாய மொழிகளை அவ்வாறே அமைத்தலும் மரபு என்கிறார்.

பலர் புகழும் சூரியனைக் கடலில் இருந்து எழும் போது கண்டவர்களைப் போல, உலகம் மகிழ்ச்சி அடையும்படியாக இமைப் பொழுதும் நீங்காமல் உயரத்தில்
சுடர்விடுகிறது ஒளி எனும் பொருள்தரும்படி,
உலகம் உவப்ப வலன் ஏர்பு திரிதரு
பலர்புகழ் ஞாயிறு கடல் கண்டாஅங்கு
ஓஅற இமைக்கும் சேண்விளங்கு அவிர்ஒளி
என, உலகம் எனும் சொல்லைக் கொண்டு தொடங்குகிறது பத்துப் பாட்டுள் ஒன்றான திருமுருகாற்றுப்படை.

உலகம் திரியா ஓங்குஉயர் விழுச்சீர்ப்
பலர்புகழ் மூதூர்ப் பண்பு மேம்படீஇய
ஓங்குயர் மலயத்து அருந்தவன் உரைப்பத்
தூங்குஎயில் எறிந்த தொடித்தோள் செம்பியன்
விண்ணவர் தலைவனை வணங்கி முன்நின்று
என, உலகம் எனும் சொல்லைக் கொண்டு தொடங்குகிறது மணிமேகலைக் காப்பியம்.

உலகம் யாவையும் தாமுள வாக்கலும்
நிலை பெறுத்தலும் நீக்கலும் நீங்கலா
அலகு இலா விளையாட்டு உடையார் அவர்
தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே
என, உலகம் எனும் சொல்லைக் கொண்டு தொடங்குகிறது கம்பராமாயணக் காப்பியம்.

உலகு எலாம் உணர்ந்து ஓதற்கு அரியவன்
நிலவு உலாவிய நீர் மலி வேணியன்;
அலகுஇல் சோதியன் அம்பலத்து ஆடுவான்;
மலர் சிலம்பு அடி வாழ்த்தி வணங்குவாம்
என, உலகம் எனும் சொல்லைக் கொண்டு தொடங்குகிறது பெரியபுராணக் காப்பியம்.
உலகம் மூன்றும் ஒருங்குடன் ஏத்து மாண்
திலகம் ஆய திறல்அறிவன் அடி
வழுவில் நெஞ்சொடு வாலிதின் ஆற்றவும்
தொழுவல் தொல்வினை நீங்குக என்று யான்
என, உலகம் எனும் சொல்லைக் கொண்டு தொடங்குகிறது வளையாபதிக் காப்பியம்.
உலகம் மூன்று மொருங்குணர் கேவலத்து
அலகிலாத அநந்த குணக் கடல்
என, உலகம் எனும் சொல்லைக் கொண்டு தொடங்குகிறது யசோதர காவியம்.
அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி
பகவன் முதற்றே உலகு
என, உலகு எனும் சொல்லைக் கொண்டுதான் திருக்குறளின் முதல் குறளும் முடிகிறது.

உலகம், உலகு என்பதைத் தலைச்சொல்லாக - முதல் சொல்லாகக் கொண்டு எழுதப்பட்ட இலக்கியங்களைப் போலவே, உலகம் என்பதை அடைமொழியாகக் கொண்டு எழுதப்பட்ட இலக்கியங்களும் தமிழில் இருக்கின்றன.

நனந்தலை உலகம் வளைஇ, நேமியொடு
வலம்புரி பொறித்த மாதாங்கு தடக்கை
நீர்செல நிமிர்ந்த மாஅல்
என, அடைமொழியோடு உலகம் எனக் குறித்துத் தொடங்குகிறது பத்துப்பாட்டுள் ஒன்றான முல்லைப்பாட்டு.

ஆர்கலி உலகத்து மக்கட்கு எல்லாம்
ஓதலின் சிறந்தன்று ஒழுக்கம் உடைமை
என, அடைமொழியோடு உலகம் எனக் குறித்துத் தொடங்குகிறது பதினெண் கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் ஒன்றான முதுமொழிக் காஞ்சி.

மூவா முதலா உலகம் ஒரு மூன்றும் ஏத்தத்
தாவாத இன்பம் தலை ஆயது தன்னின் எய்தி
ஓவாது நின்ற குணத்து ஒள் நிதிச் செல்வன் என்ப
தேவாதி தேவன் அவன் சேவடி சேர்தும் அன்றே
என, அடைமொழியோடு உலகம் எனக் குறித்துத் தொடங்குகிறது சீவக சிந்தாமணிக் காப்பியம்.

மலர்தலை உலகின் மல்கு இருள் அகல
இலகு ஒளி பரப்பி யாவையும் விளக்கும்
பரிதியின் ஒருதான் ஆகி
என, அடைமொழியோடு உலகம் எனக் குறித்துத் தொடங்குகிறது நன்னூல் சிறப்புப் பாயிரம்.

மலர்தலை உலகத்துப் புலவோர் ஆய்ந்த
அருந்தமிழ் அகப்பொருள் கைக்கிளை ஐந்திணை
பெருந்திணை என எழு பெற்றித்து ஆகும்
என, அடைமொழியோடு உலகம் எனக் குறித்துத் தொடங்குகிறது நம்பி அகப்பொருள் இலக்கண நூல்.

 உலகம் என்பதைக் குறிக்கும் வேறு சொற்களைக் கொண்டும் இலக்கியங்கள் படைக்கப்பட்டுள்ளன.

மாநிலம் சேவடி ஆக, தூநீர்
வளை நரல் பௌவம் உடுக்கை ஆக
விசும்பு மெய் ஆக, திசை கை ஆக
பசுங் கதிர் மதியமொடு சுடர் கண் ஆக
இயன்ற எல்லாம் பயின்று, அகத்து அடக்கிய
வேத முதல்வன் என்ப
தீது அற விளங்கிய திகிரியோனே
என, உலகத்தைக் குறிக்கும் மாநிலம் என்கிற சொல்லில் தொடங்குகிற பாரதம் பாடிய பெருந்தேவனாரின் வாழ்த்துப் பாடலோடுதான் எட்டுத்தொகையின் நற்றிணைப் பாடல்கள் தொகுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

வையகம் பனிப்ப, வலன் ஏர்பு வளைஇ
பொய்யா வானம் புதுப் பெயல் பொழிந்தென
ஆர்கலி முனைஇய கொடுங்கோல் கோவலர்
ஏறுடை இன நிரை வேறு புலம் பரப்பி
புலம் பெயர் புலம்பொடு கலங்கி
என, உலகத்தைக் குறிக்கும் வையகம் என்கிற சொல்லில் தொடங்குகிறது பத்துப்பாட்டுள் ஒன்றான நெடுநல்வாடை.

மணி மலைப் பணைத் தோள் மாநில மடந்தை
அணி முலைத் துயல்வரூஉம் ஆரம் போல
செல்புனல் உழந்த சேய் வரல் கான்யாற்று
என, உலகத்தைக் குறிக்கும் மாநிலம் என்கிற சொல்லாலும் அடைமொழியாலும் தொடங்குகிறது பத்துப்பாட்டுள் ஒன்றான சிறுபாணாற்றுப்படை.

இவ்வாறாக, உலகம் அல்லது உலகைக் குறிக்கும் சொல்லைக் கொண்டு எழுத்துச் செயல்பாட்டை மேற்கொண்ட தமிழ் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபைக் காண முடிகிறது.

இலக்கியம் உலகப் பொதுவானது; எனவே, தனிப்பட்டவற்றைக் கருத்தில் கொள்ளும் வரலாற்றைவிட இது தத்துவரீதியானது எனக் குறிக்கிறார் அரிசுடாட்டில். இலக்கியம் என்பது உலகளாவியது என்பதே தமிழ்ப் படைப்பாளிகளின் கருத்தும் நோக்கமுமாக இருந்து வந்திருக்கிறது எனத் தமிழண்ணல் கூறுகிறார். ஒப்பிலக்கிய ஆய்வு முன்னோடிகளில் ஒருவரான இப்போலைட் தெயின் கூறும்போது, ஒப்பியல் இலக்கியம் இறுதியில் உலக இலக்கியக் கோட்பாட்டிற்கு எம்மை இட்டுச் செல்ல வேண்டும் என்கிறார். அவ்வகையில், இலக்கியத்தின் உலகப் பொதுமையை நிலை நிறுத்தும் மரபு அடிப்படையிலேயே தமிழ் இலக்கியமும் கால்கொண்டிருப்பதாக அறிஞர்கள் சுட்டுவர்.

இலக்கியத்தை மனித இனப் பண்புடையதாக ஆக்க வேண்டும் அல்லது மனித இனத்திற்குப் பயன்படச் செய்ய வேண்டும். காலத்தை வென்று வாழும் இலக்கியமனைத்தும் என்றும் இன்பம் தருகின்றன. தம் இனத்தது, பிற இனத்தது என்ற வேறுபாடின்றி, இவை மக்கள் அனைவரின் இலக்கியமாய்த் திகழ்கின்றன. மனித இனத்தார் அனைவராலும் படைக்கப்பட்ட எல்லா இலக்கியமும் மனித இனம் அனைத்திற்கும் பொது உரிமையாகும். அம் மனித இனப் பொதுமையைக் கண்டறிய உதவும் முதன்மை வாய்ந்த கருவியும் இலக்கியங்களே ஆகும்.

இலக்கிய வெளிப்பாடு உலக மனித இனம் அனைத்தினது பொதுவியல்புகளின் வெளிப்பாடு. காலக்கோட்பாடும் நாட்டெல்லையும் மொழித்தடையும் கடந்து இலக்கியம் ஒருமையுடையதாய்க் காட்சி அளிப்பதற்கு, மனித இன ஒருமைப்பாடே காரணமாகும் என இலக்கிய ஒருமைப்பாடு குறித்துக் கருத்துரைக்கிறார் தமிழண்ணல். அவ்வகையில், உலகுக்கு அல்லது உலகை முதல் பொருளாகக் கருதும் மரபுத் தொடர்ச்சியின் நீட்சிதான் ‘உ’ என்பதாகும். நமது முன்னோர் அவ்வாறே கருதினர்.

உலகைக் குறித்துப் பொதுவாகத் தொடங்குதல் எழுத்துப் பண்பாட்டியலின் வெளிப்பாடு மட்டுமல்ல; தமிழர்களின் மக்கள் பெயர்களும், தமிழர்கள் வாழ்கிற ஊர் இடப்பெயர்களும், தமிழர்களின் வழிபடு தெய்வங்களின் பெயர்கள்கூட ‘உலகம்’ எனும் சொல்லைக்கொண்டு குறிக்கும் பண்பாட்டு வழக்காறுகள் இன்றளவிலும் நிலவி வருகின்றன.

உலகம், உலகம்மை, உலக மணி,  உலகமா தேவி, உலக மாமணி, உலக மாமதி, உலக மாமயில், உலக மாலை, உலகமுடையாள், உலக முத்து, உலக வாணி, உலகத் தாய், உலக நங்கை, உலக நதி, உலக நாயகி, உலக மங்கை, உலக மதி, உலக முதல்வி, உலகோவியம்.. முதலிய பெண்பால் தமிழ்ப் பெயர்கள் உலகு / உலகம் என்கிற சொல்லைக் கொண்டு அமைந்திருக்கின்றன.

உலகக்கடல், உலகக்கதிர், உலகக்கனல், உலகக்காவலன், உலகக்கிழான், உலகக் கிள்ளி, உலகக்கிளி, உலகக்கீரன், உலகக்குடிமகன், உலகக்குமரன், உலகக் குரிசில், உலகக் குளத்தன், உலகக்குன்றன், உலகக்கூத்தன், உலகக் கேள்வன், உலகக் கொடி, உலகக்கோ, உலகக் கோமான், உலகக் கோவன், உலகக்கோன், உலகச் சான்றோன், உலகச்சீரன், உலகச்சுடர், உலகச் சுடரோன், உலகச் செம்மல், உலகச் செல்வன், உலகச் செழியன், உலகச்சென்னி, உலகச் சேந்தன், உலகச்சேய், உலகச் சேரன், உலகச் சோலை, உலகச் சோழன்..

உலகண்ணல், உலகத்தம்பி, உலகத்தலைவன், உலகத் தனையன், உலகத் தானையன், உலகத்திண்ணன், உலகத்திருவன், உலகத் தோன்றல், உலக நம்பி, உலக நல்லன், உலக நல்லோன், உலக நன்னன், உலக நாகன், உலக நாடன், உலக நிலவன், உலக நிலவு, உலக நெஞ்சன், உலக நெறியன், உலக நேயன், உலக நேரியன், உலகப் பரிதி, உலகப்பன், உலகப்பாண்டியன், உலகப்பாரி, உலகப்பாவலன், உலகப்பிள்ளை, உலகப்பிறை, உலகப்புகழன், உலகப் புலவன், உலகப்பூவன், உலகப் பெரியன், உலகப்பேகன்..

உலகப்பொருநன், உலகப்பொருப்பன், உலகப்பொழில், உலகப் பொழிலன், உலகப் பொறை, உலகப் பொறையன், உலகம், உலக மகன், உலகமணி, உலகமதி, உலக மருதன், உலக மல்லன், உலகமலை, உலக மலையன், உலக மழவன், உலக மள்ளன், உலக மறவன், உலக மாண்பன், உலக மாறன், உலக முகன், உலக முகிலன், உலக முத்தன், உலக முத்து, உலக முதல்வன், உலகமுதன், உலக முரசு, உலக மெய்யன், உலக மேழி, உலக மைந்தன், உலக மௌவல், உலகரசன், உலகரசு, உலகருவி, உலக வண்ணன், உலக வரம்பன், உலக வலவன், உலக வழுதி, உலக வள்ளல், உலக முடி, உலக வளத்தன், உலக வளவன், உலக வாணன், உலக வாரி, உலக வீரன், உலக வெற்பன்,  உலகவேள், உலக வைகை, உலகழகன், உலகவெற்றி, உலகவேங்கை, உலக வேல், உலக வேலன்,  உலகவேலோன், உலகழகு, உலகறவோன், உலகறிஞன், உலகறிவன், உலகறிவு,  உலகுழவன், உலகூரன், உலகூரான், உலகெரியன், உலகெழிலன், உலகெழிலோன், உலகெழினி,   உலகேந்தல், உலகேந்தி, உலகையன், உலகொலி, உலகன், உலகொளி, உலகொளியன்,  உகோவியன்..    முதலிய ஆண்பால் தமிழ்ப் பெயர்கள் உலகு / உலகம் என்கிற சொல்லைக் கொண்டு அமைந்திருக்கின்றன.

இவை மட்டுமல்லாது, தமிழர்களின் வாழ்விட ஊர்ப் பெயர்களும் உலகம் எனும் சொல்லில் அமைந்திருக்கின்றன. கிருசுணகிரி மாவட்டம் சூளகிரி வட்டாரத்தில் உலகம் எனும் பெயரிலேயே ஒரு சிற்றூர் இருக்கிறது. மதுரை மாவட்டத்தில் உலகாணி, உலகநேரி, உலகுப்பிச்சன் பட்டி ஆகிய ஊர்கள் உள்ளன. திண்டுக்கல் மாவட்டத்தில் தாடிக்கொம்பு அருகே உலகம்பட்டி எனும் ஊர் இருக்கிறது. இதே பெயரில் சிவகங்கை மாவட்டம் பொன்னமராவதி அருகில் ஓர் ஊர் இருக்கிறது.

விழுப்புரம் மாவட்டம் கள்ளக்குறிச்சி வட்டத்தில் உலகம் காத்தான்,  உலகிய நல்லூர் (உலகில் வலிய நல்லூர்), உலகானத்தம், உலகுடையாம்பட்டு, உலகலப்பாடி எனும் ஊர்கள் உள்ளன. அதே மாவட்டத்தில் உலகலாம் பூண்டி எனும் சிற்றூரும் உண்டு. திருவண்ணாமலை மாவட்டம் போளூர் வட்டத்தில் உலகம்பட்டு எனும் ஊர் உண்டு. அதே மாவட்டத்தில் உலகமாபுரம், உலகஞ்சேரி எனும் ஊர்களும் உள்ளன.

ஈரோடு மாவட்டம் சென்னிமலை வட்டாரத்தில் உலகபுரம் எனும் ஊர் இருக்கிறது. திருச்செங்கோடு அருகில் ஓர் ஊரின் பெயர் உலகப்பம்பாளையம். விருதுநகர் மாவட்டம் கமுதி அருகில் உலகநடை  எனும் ஊர் உண்டு. திருவள்ளூர் மாவட்டம் மரக்காணம் அருகே உலகாபுரம் எனும் ஊர் இருக்கிறது. பரமக்குடியில் ஒரு பெருந்தெருப் பெயரொன்று உலக நாதபுரம் எனும் பெயரில் உள்ளது. மேற்குறித்த ஊர்களைப் போன்று உலகம் என்கிற சொல்லோடு தொடர்புடைய பல ஊர்ப் பெயர்கள் தமிழ்நாட்டில் இருக்கக் கூடும்.

உலகம் எனும் சொல்லோடு தொடர்புடைய வாழ்விட ஊர்ப்பெயர்களைப் போலவே, தமிழர்களின் வழிபாட்டு வழக்காறுகளோடு தொடர்புடைய குலசாமிகள், வழிபடு தெய்வங்கள், கோவில்கள் போன்றவையும் உலகம் என்கிற சொல்லோடு தொடர்பு கொண்டதாயும் இருக்கின்றன.

 சான்றாக, தாமிரபரணி ஆறு தோன்றும் பாபநாசத்தில் உள்ள கோயிலில் வழிபடு தெய்வத்தின் பெயர் உலகம்மை ஆகும். திருநெல்வேலி வண்ணாரப் பேட்டைக்கு முன்பாகவும் உலகம்மன் கோவில் உள்ளது. சிவகங்கை மாவட்டம் பொன்னமராவதி அருகிலுள்ள உலகம்பட்டியில் உலகம்மன் கோவில் உள்ளது. அதேபோல, காரைக்குடிக்கு அருகில் உள்ள கொத்தமங்கலத்தில் உலகநாயகி அம்மன் கோயில் இருக்கின்றது. தூத்துக்குடி மாவட்டம் ஒட்டப்பிடாரத்தில் உலகம்மன் கோவில் உள்ளது. இராமனாதபுரத்தில் உள்ள ஒரு தெருவில் உலகம்மா கோவில் சிறியதளவில் இருக்கின்றது.  அதேபோல, திருவாடானை அருகாமையில் கடம்பாகுடியில் உலகம்மா கோவில் உள்ளது. தேவிபட்டினத்திலும் உலகமாதேவி கோவில் உள்ளது. மேலும், திருக்கோயிலூரில்  உலகளந்த பெருமாள் கோயில் இருக்கின்றது. மதுரை மாவட்டம் கருமாத்தூரில் ஒச்சாண்டம்மன் கோயிலில் உள்ள காவல் தெய்வத்தின் பெயர் உலகநாதன் ஆகும்.

இவ்வாறாக, தமிழரின் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபிலும் வாழ்வியல் வழக்காற்று மரபிலும் உலகம் என்கிற சொல் இரண்டறக் கலந்திருக்கிறது. உலகம் மதிக்கத்தக்கது; வணக்கத்திற்குரியது; போற்றுதலுக்கு உரியது. மனித வாழ்க்கை உலகு தழுவியது; மனித அறிவும் உலகத்திற்கானது என்கிற உலகப் பொதுமை அறம் தமிழர்களிடம் மேலோங்கி இருந்திருக்கிறது. இதன் வெளிப்பாடே உலகைச் சுருக்கமாகக் குறிக்கும் ‘உ’ எனும் எழுத்துக் குறியை எழுத்துச் செயல்பாடுகளின் தொடக்கத்தில் பண்பாட்டு அடையாள மரபாகக் குறித்து வந்துள்ளனர்.

இது, சமயக் குறியாகவோ அதிகாரக் குறியாகவோ பாகுபாட்டுக் குறியாகவோ அல்லாமல், உலகப் பொதுமையைக் குறிக்கும் பொதுமைப் பண்பாட்டுக் குறியாகவும் பயிலப்பட்டு வந்திருக்கிறது. அவ்வகையில், தமிழின் ‘உ’ எனும் எழுத்துக் குறிக்கு இவ்வகைப்பட்ட எழுத்துப் பண்பாட்டு விளக்கமே பொருத்தமுடையதாய் இருக்கும் எனக் கருதலாம்.

ஆக, ஆரிய / வைதீகச் சமயச் சார்பான எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபில் குறிக்கப்படும் பிள்ளையாரும் பிள்ளையார் சுழி என்பதான ‘உ’ எனும் கிரந்த எழுத்துக் குறியும் வேறு; தமிழர் வழிபாட்டு மரபில் இடம்பெறும் பிள்ளையாரும், தமிழ் எழுத்துச் செயல்பாட்டில் குறிக்கப்படும்  பிள்ளையார் சுழி என்பதான ‘உ’ எனும் தமிழ் எழுத்துக் குறியும் வேறு ஆகும் எனலாம்.

தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு நூலில் இருந்து..

தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு,
மகாராசன்,

ஆதி பதிப்பக வெளியீடு 2019,
விலை: உரூ 120,

நூல் வேண்டுவோர் தொடர்புக்கு:
பேச : 9994880005



செவ்வாய், 27 ஆகஸ்ட், 2019

மகாராசன் எழுத்துழவு: தமிழ் நிலத்தின் பன்மை அறிவு அழகியல் அரசியல் பண்பாட்டியல் பற்றிய மகாராசன் நூல்கள்.



தமிழ் நிலத்தின் பன்மை அறிவு அழகியல் அரசியல் பண்பாட்டியல் பற்றிய மகாராசன் நூல்கள்.

/1/
* கீழிருந்து எழுகின்ற வரலாறு *


வரலாறு என்று நமக்குச் சொல்லப்பட்டவை எல்லாம் மேலிருந்து சொல்லப்பட்டவைதான். சாதி, சமயம், மொழி, இனம், நிறம், பாலினம், பொருளாதாரம், பண்பாடு, நிலம் அடிப்படையிலான ஒடுக்குதலுக்கும் புறக்கணிப்புக்கும் உள்ளாகிக் கிடக்கும் பெருவாரி மக்களின் வரலாறுகள் பொதுவெளியில் முன்னெடுக்கப்படவில்லை. அண்மைக் காலமாகத் தான் அவை குறித்த உரையாடல்கள் வெளிவந்த வண்ணம் உள்ளன.

அந்த வகையில், ஒடுக்குண்டு கிடக்கும் தமிழ் நிலம், இனம், மக்கள், பண்பாடு, கலை இலக்கியம் குறித்து நான் எழுதிய கட்டுரைகளின் தொகுப்பு கீழிருந்து எழுகின்ற வரலாறு எனும் நூலாய் வெளி வந்திருக்கிறது. 
பரிசல் பதிப்பகம் இந்நூலை வெளியிட்டது.


/2/
* அரவாணிகள்: 
உடலியல் - உளவியல் -  வாழ்வியல் *


சமூகத்தின் அக வெளியிலும் பொதுவெளியிலும் குறை மனிதர்கள், இழி மனிதர்கள் என்றெல்லாம் நிராகரிக்கப்பட்டும் அவமானப்படுத்தப்பட்டும் ஒடுக்குமுறைக்கு உள்ளாக்கப்படும் மனிதர்கள் தான் அரவாணிகள் எனப் பொது வெளியில் அழைக்கப்படுகிற திருநங்கையர்கள்.

ஆணிலிருந்து பெண்ணாகவும், பெண்ணிலிருந்து ஆணாகவும் மாறுகிற மனிதர்களின் உடலியல், உளவியல், வாழ்வியல் குறித்துப் பொது வெளிச் சமூகம் முழுமையாய் அறிந்திருக்கவில்லை.

திருநங்கைகள் குறித்த புரிதலை நேர்படுத்த உதவும் வகையில், திருநங்கையர் குறித்த விரிவான ஆவணப் பதிவாய் எனது தொகுப்பில் வெளிவந்த நூல்
"அரவாணிகள்: உடலியல் - உளவியல் - வாழ்வியல்" ஆகும்.

இந்நூல் திருநங்கையர் பதிவுகள், திருநங்கையர் அல்லாதவர்களின் பதிவுகள், கூட்டுப்பதிகள் என விரிவான தரவுகளைக் கொண்டது.
தோழமை வெளியீடு இந்நூலை வெளியிட்டது.


/3 /
* ஒரு கோப்பைத் 
தண்ணீர்த் தத்துவமும் 
காதலற்ற முத்தங்களும் *
பெண் விடுதலை குறித்த மார்க்சிய உரையாடல்கள்.


சமூக விடுதலையின் அங்கமாகத் திகழும் பெண் பாலின விடுதலை குறித்த உரையாடல்கள் தீவிரம் பெற்று வருகின்றன. 

பெண்ணியம், பெண் உடல் அரசியல், பாலியல் சுதந்திரம், பெண் மொழி என்றெல்லாம் அதன் தளம் விரிந்து கிடக்கிறது. இந்நிலையில், பெண் விடுதலை குறித்த விரிவான உரையாடல்களை இலெனினும் கிளாரா செட்கினும் முன்னெடுத்தனர். 

பெண் விடுதலை பேசுவோரும் , மார்க்சியம் பேசுவோரும் கூட இந்த உரையாடல்கள் குறித்துப் பேசுவதில்லை.

பெண்ணைக் குறித்து ஆணும் , ஆணைக் குறித்துப் பெண்ணும் புரிந்து கொள்ளவும், பாலின மற்றும் சமூகச் சமத்துவம் காணவும் வெளிப்பட்ட அவ்வுரையாடல்களைத் தொகுத்து ஒரு கோப்பைத் தண்ணீர்த் தத்துவமும் காதலற்ற முத்தங்களும் எனும் தலைப்பில் நூலாகக் கொண்டு வந்திருக்கிறேன். எனது தொகுப்பில் வெளிவந்த இந்நூலைத் தோழமை பதிப்பகம் வெளியிட்டுள்ளது


/4/
* ஈழத்தில் சாதியம்:
இருப்பும் தகர்ப்பும் *


ஒரு தேசிய இன விடுதலைப் போராட்டத்தின் ஊடாகச் சாதியம் எப்படி மெல்ல மெல்லக் கரைகிறது? 
ஈழத்தில் அது சாத்தியப்பட்டதா? 

தேசிய இனத்தின் விடுதலைக்கும் சாதியத் தகர்வுக்கும் உள்ள முன்நிபந்தனைகள் என்ன? தமிழ் ஈழ மண்ணில் நிலவியிருந்த சாதியத்தின் வேர்கள் யாவை? தமிழ் ஈழ விடுதலைப் போராட்டம் சாதியத்தை எவ்வாறு பின்னுக்குத் தள்ளியது?என்பதையெல்லாம் வரலாற்றுப் பொருள் முதல்வாத இயங்கியல் கண்ணோட்டத்தில் விவரிக்கும் வகையில் ஈழத்தில் சாதியம் - இருப்பும் தகர்ப்பும் எனும் நூல் எனது தொகுப்பில் வெளிவந்திருக்கிறது. 

ஈழத்து ஆய்வாளர்கள் பலரின் கட்டுரைகள் அடங்கிய தொகுப்பு இந்நூல். தமிழ் ஈழ நிழல் அரசு நடந்து கொண்டிருந்த, தமிழின அழித்தொழிப்புப் போருக்கு முந்திய கால கட்டத்தில் வெளிவந்த இந்நூல், போராளிகளின் வாசிப்புக் கவனத்தையும் பெற்றிருந்தது. ஈழப் போராட்டம் நடந்து கொண்டிருந்த காலத்தில் ஈழத்தில் சாதியம் தலைவிரித்தாடுகிறது என அவதூறு பரப்பிக் கொண்டிருந்த ஒரு சூழலில், தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டம் அங்கு நிலவிய சாதியத்தைப் பின்னுக்குத் தள்ளியும் தகர்த்தும் முன் நகர்ந்ததை வரலாற்றுச் சாட்சியமாய் இந்நூல் ஆவணப்படுத்தியிருக்கிறது. இனியும் அந்தச் சூழல் வருமென்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது.
கருப்புப் பிரதிகள் பதிப்பகத்தின் வெளியீடு இந்நூல்.


/5/
* மொழி இயங்கியல் *


மொழியின் தோற்றுவாய்ப் பின்புலங்களைக் குறித்து கருத்து முதல்வாதக் கற்பிதங்களும், கொச்சைப்பொருள் முதல்வாதக் கண்ணோட்டங்களும் நிரம்பி வழியும் எடுத்துரைப்புச் சூழலில், மொழியை வரலாற்றுப் பொருள் முதல்வாதக் கண்ணோட்டத்தில் எடுத்துரைக்கும் வகையில் மொழி இயல்பையும் அதன் இயங்கு தளத்தையும், பெண் மொழி எனும் கருத்தாடல்கள் குறித்தும் விளக்கப்படுத்தும் முயற்சியாக வெளிவந்த நூலே மொழி இயங்கியல் எனும் நூலாகும். இதனைத் தோழமை வெளியீடு வெளிக்கொண்டு வந்தது.


/6/
*  தமிழில் பெண் மொழி மரபு *


தமிழ் இலக்கிய மரபில் பெண் புலவர்களின் எழுத்தும் தொனியும் ஆண் புலவர்களின் எழுத்துப் பாணியிலிருந்து தனித்த வகையிலான அறிவையும் பாடுகளையும் பதிவு செய்திருக்கும். 

பெண் புலவர்களின் இத்தகைய கவிதை மொழி பெண் நோக்கிலான பெண் மொழி எனும் தனித்த வடிவத்தையும் உள்ளடக்கத்தையும் கொண்டிருக்கும் மரபை வெளிக்கொணரும் நூலே தமிழில் பெண் மொழி மரபு என்பதாகும். தோழமை வெளியீடாக வந்திருக்கிறது.


/7/
* மார்க்சியமும்
மொழியியல் - தேசிய இனப்
பிரச்சினைகளும் *


தாய் மொழி என்பது கற்பனை என்கிறார்கள் சிலர். தாய் மொழி என்பதெல்லாம் ஏமாற்று வேலை என்றும் சொல்கிறார்கள் சிலர். அதே போல, தேசிய இனம் என்பதும் கற்பிதம் என்கிறார்கள் சிலர். 

மொழி என்பது பேசுவதற்கும் எழுதுவதற்கும் பயன்படுகிற ஊடகம் மட்டும்தானா? மொழிக்கும் மனிதர்களுக்கும் என்ன உறவு? மொழிக்கும் சமூகத்திற்கும் என்ன உறவு? மனித அறிவும் அனுபவமும் புதைந்து கிடக்கும் கிடங்கு எது? தேசிய இனத்தின் அடையாளம் எது? சமூகக் கட்டுமானத்தில் மொழியின் பங்கு என்ன? போன்ற கேள்விகளுக்கெல்லாம் மார்க்சியத்தில் விளக்கம் இருக்கிறதா ? 

ஆம், மொழி குறித்து மார்க்சியம் அறிவியல்பூர்வமான விளக்கத்தை மிக விரிவாக முன்வைத்துள்ளது. 
சமூகத்தின் இயங்குதலுக்கு மொழியின் இயங்கியல் குறித்து ஜே.வி.ஸ்டாலின் எழுதிய "மார்க்சியமும் மொழியியல் பிரச்சினைகளும்" எனும் நூல் முதன்மையானது.
மொழியைக் குறித்து விவரித்த ஸ்டாலின் எழுதிய மற்றொரு நூல் "மார்க்சியமும் தேசிய இனப் பிரச்சினைகளும் " என்பதாகும். 

மார்க்சியம் குறித்துப் பேசக்கூடியவர்களும் அறிவுலகத் தடத்தில் இயங்கக்கூடியவர்களும் திட்டமிட்டே கண்டு கொள்ளப்படாத அல்லது புறக்கணித்த நூல்கள் தான் மேற்குறித்த நூல்கள்.
ஸ்டாலின் எழுதிய மேற் சுட்டிய இரண்டு  நூல்களும் மீள் பதிப்பு பெறாமலே இருந்தன.

 மொழி குறித்தும் தேசிய இன விடுதலை குறித்தும் மார்க்சிய அடிப்படையிலான விளக்கத்தையும் புரிதலையும் தரக்கூடிய அந்நூல்களை விரிவான முன்னுரைக் குறிப்புகளுடன் தெளிவான உட் தலைப்புகளுடன் ஒரு சேரத் தொகுத்து 
"மார்க்சியமும் மொழியியல் தேசிய இனப் பிரச்சினைகளும்" எனும் தலைப்பிலான நூல் எனது தொகுப்பில் தோழமை  வெளியீடாய் வெளி வந்திருக்கிறது.


/8 /
* பெண் மொழி இயங்கியல் *


மொழியில் பெண் மொழி, ஆண் மொழி இருக்கிறதா? 
ஆம், இருக்கிறது. 
மொழியில் படிந்திருக்கும் ஆண் நோக்குக் கருத்தாடல்களையும், பெண் நோக்குக் கருத்தாடல்களையும் அடையாளம் காண்பது எப்படி? தமிழில் பெண் மொழி இயங்க முடியுமா? அதற்கான பதிவுகள் உண்டா? 
தமிழில் பெண் மொழியும் இருக்கிறது. 
பெண் மொழி குறித்த கோட்பாட்டுப் புரிதல்களோடு சங்க காலம் தொடங்கி இக்காலம் வரையிலும் பெண் மொழி இயங்கிக் கொண்டிருப்பதை மிக விரிவாகவும் ஆழமாகவும் விளக்கப்படுத்தும் வகையில், நான் எழுதிய " பெண் மொழி இயங்கியல் " எனும் நூல் வெளிவந்திருக்கிறது. இந்நூல் தோழமை வெளியீடாக வந்தது


/9/
* தமிழ் நிலமும்
புது வன்குடியாதிக்க
எதிர் மரபும் *


ஆங்கிலேய வன்குடியாதிக்க அரசமைப்பைக் காலனியம் என்றும், 1947க்குப் பின்பான இந்திய வல்லாதிக்கச் சமூகச் சூழலைப் பின் காலனியம் அல்லது புதுக்காலனியம் எனவும் பொதுவெளி மரபில் குறிப்பர்.

முன் காலனியமோ பின்காலனியமோ, காலனிய எதிர்ப்பைப் பெரும்பாலோர் எழுதவும் பேசவும் செய்கின்றனர். காலனிய எதிர்ப்பைப் பேசும் போதெல்லாம் காலனியம் எனும் ஆங்கிலச் சொல்லைப் பிடித்துத் தொங்கிக் கொண்டு தான் பேசுகிறார்கள்.

காலனியத்தை எதிர்க்க வேண்டுமானால், நம் அடையாளத்தையும் மரபையும் முன்னெடுக்க வேண்டும். முதலில் சொல்லிலிருந்தே தொடங்க வேண்டும். ஆம், சொல்லில் இருந்தே தொடங்க வேண்டும் என்று தான், நான் எழுதிய நூலுக்கு " தமிழ் நிலமும் புது வன்குடியாதிக்க எதிர் மரபும்" எனத் தலைப்பிட்டேன்.

தமிழ்ச் சமூகம் உலகமய - தனியார்மய - தாராளமயச் சமூகமாய் உருமாறிக் கொண்டிருக்கிறது. இந்திய வல்லாதிக்கமும் உலக வல்லாதிக்கமும் பார்ப்பனிய வல்லாதிக்கமும் தமிழ் நிலத்தின் மொழி, இனம், நிலப்பரப்பு, வளம், பண்பாடு, அதிகாரம் போன்ற யாவற்றையும் சுரண்டியும் ஒடுக்கியும் வருகின்றன.

தமிழ்ச் சமூகமும் நிலமும் புதியதான அடிமைக் கூடாரமாய் மாறிக் கொண்டு வருகின்றன. தமிழ் நிலத்தின் மீது புதியதான வன்குடியாதிக்கம் நிலவிக்கொண்டிருக்கிறது. இதேவேளையில், அதிகாரத்திற்கு எதிரான ஓர் எதிர் மரபு தமிழ் மரபில் தொடர்ச்சியாக வெளிப்பட்டும் வந்து கொண்டிருக்கிறது. இந்நிலையில், தமிழ்ச் சமூகப் புலப்பாடுகளைக் குறித்தும் மீள் கருத்தாடல்களைக் குறித்தும் நான் எழுதிய கட்டுரைகளின் தொகுப்பாய் வெளி வந்த நூல் தான் "தமிழ் நிலமும் புது வன்குடியாதிக்க எதிர் மரபும்" எனும் நூலாகும். தோழமை வெளியீடாக இந்நூல் வந்தது.

/10/
* முல்லைப்பாட்டு : 
உரைப் பனுவல் *


சங்க காலத்தியத் திணை மரபில் வெளிவந்திருந்த முல்லைப்பாட்டு எனும் நூலானது பெண் ஆண் இருத்தல் உளவியல் குறித்துப் பேசக்கூடியது. நப்பூதனார் இயற்றிய இந்நூலுக்குப் பலரும் உரையெழுதியிருந்தாலும் கூட , நவீன காலத்திய உரையாடல்களைப் பொருத்தியும் இணைத்தும் பார்க்கிற வகையில் உரை நூல் வெளிவந்ததாகத் தெரியவில்லை. இந்நிலையில், முல்லைப்பாட்டுக்கு நவீனத்துவ நோக்கிலான உரையொன்றை முல்லைப்பாட்டு - உரைப் பனுவல் எனும் நூல் வழியாக வெளிக்கொணர்ந்துள்ளேன். மரபையும் நவீனத்தையும் இணைத்துப் பார்க்கும் முயற்சியாய் வெளி வந்த இந்நூலை மதுரை மீனாட்சி புத்தக நிலையம் வெளியிட்டுள்ளது.


/11/
* மொழியில் நிமிரும் வரலாறு *


தமிழ்ச் சமூகப் புலப்பாடுகள் குறித்த கருத்தாடல்களை முன்வைக்கும் முகமாய் 
நான் எழுதிய கட்டுரைகளின் தொகுப்பாய் வெளி வந்திருக்கிறது  
'மொழியில் நிமிரும் வரலாறு' எனும் நூல். 

தமிழ் மொழி, இலக்கியம், கலை, நிலம், பெண், வேளாண் மனிதர்கள், தொல்லியல் குறித்து நான் எழுதிய விரிவான கட்டுரைகளின் தொகுப்பு இந்நூல்.  கருத்து = பட்டறை பதிப்பகம் இந்நூலை வெளியிட்டிருக்கிறது . 


/12/
* அவதூறுகளை முறியடிப்போம் : தமிழ் ஈழ விடுதலைப் போராட்டமும் அவதூறுகளுக்கான மறுப்புகளும் *


தமிழ் ஈழத்திற்கான அரை நூற்றாண்டு காலப் போராட்டம் கோரமாய் ஒடுக்கப்பட்ட போது , தமிழ் ஈழக் கோரிக்கையே தவறானது , போராளிகளே தோல்விக்குக் காரணம், இனி ஈழ விடுதலையே சாத்தியமில்லை என்றெல்லாம் தமிழ் ஈழ விடுதலைப் போராட்டத்தின் மீது அவதூறுகளைப் பரப்பிக் கொண்டிருந்த சமயத்தில் , தமிழ் ஈழ விடுதலைப் போராட்டம் குறித்தும் , அவதூறுகளுக்குப் பின் மறைந்திருக்கும் வன்மம் குறித்தும் நேர்மையான உரையாடல்களை முன்வைக்கும் வகையில் எனது தொகுப்பில் வெளிவந்த நூல் தான் அவதூறுகளை முறியடிப்போம் என்கிற நூல்.

சிங்கள பவுத்த பேரினவாத அரச பயங்கரவாதத்தின் கோர முகங்களையும், அவற்றுக்கெல்லாம் துணை போன துரோக சக்திகளையும், இவைகளோடு கைகோர்த்து அவதூறுகளைப் பரப்பி வந்த அறிவு சீவிகளையும் எதிர்ப்புரட்சியாளர்களையும் அம்பலப்படுத்தியதோடு, அவதூறுகளுக்கான மறுப்புகளையும் விரிவாகப் பேசியிருக்கிறது இந்நூல்.

முள்ளிவாய்க்கால் இனப்படுகொலை நிகழ்வுக்குப் பின்பாகப் பெருஞ்சோகமும் பேச முடியாப் பேரமைதியும் கையறு நிலையும் கவ்விக் கொண்டிருந்த அந்தச் சூழலில், தமிழ் ஈழத்தின் குரலை உரத்துப் பேசியது இந்நூல். இதனை மதுரை பாலை _ கருத்து = பட்டறை பதிப்பகம் வெளியிட்டுள்ளது.


/13/
* ஏறு தழுவுதல்:
வேளாண் உற்பத்தியின் நிகழ்த்துப் பண்பாடும் வரலாறும்*

மாடு தழுவல் பண்பாட்டை ஆதரித்தும் எதிர்த்தும் வெளிவந்த உரையாடல்கள் அனைத்தும், மாடு தழுவல் பண்பாட்டைப் புரிந்து கொண்டதில் போதாமைகள் இருந்ததையே காட்டின. உற்பத்திக்கும் பண்பாட்டுக்கும் உள்ள தொடர்பு, பண்பாட்டுக்கும் மாட்டுக்கும் உள்ள பிணைப்பு, மனித சமூக வளர்ச்சியிலும் வரலாற்றிலும் மாடுகளின் பங்களிப்பு, தமிழ்ச் சமூகத்தின் வேளாண்மை உற்பத்தியில் மாடுகளின் பங்கேற்பு, தமிழர்களுக்கும் மாடுகளுக்கும் இருக்கிற பண்பாட்டு உயிர்ப்புகள், நிலத்திற்கும் பண்பாட்டிற்குமான உறவு போன்றவற்றைக் குறித்து வரலாற்றுப் பொருள்முதல்வாத அடிப்படையிலான எடுத்துரைப்புகள் மிகக் குறைந்தளவிலேயே வெளிவந்துள்ளன. இந்நிலையில்தான், வேளாண் உற்பத்தியின் நிகழ்த்துப் பண்பாட்டு வடிவமாய்த் திகழும் ஏறு தழுவல் எனும் மாடு தழுவல் பண்பாட்டின் வரலாற்றை முக நூல் மற்றும் வலைத்தளத்தில் பகிர்ந்து வந்தேன். கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதத்திற்கும் மேலாக இது தொடர்பான தேடலும் பகிர்வும் தொடர்ந்தன. அதுவே நெடுங்கட்டுரையாய் விரிந்து போனது. 

பசு மாடுகளோடும், உழவு மாடுகளோடும், மஞ்சு விரட்டுக் காளைகளோடும் தான் என் இளவயதுக் காலங்கள். 
மாடுகளே எனது முதல் தோழனும் தோழியுமாய் உறவாடிக் கிடந்தவை. நிலத்தின் மண் வாசம் மட்டுமல்ல; மாடுகளின் கவுச்சி வாசமும் நினைவுகளிலும் எழுத்துகளிலும் தொடர்ந்து வந்து கொண்டிருப்பவை.

மாடுகளோடு எனக்கிருந்த நட்பின் கைம்மாறு தான் நான் எழுதிய ஏறு தழுவுதல்: வேளாண் உற்பத்தியின் நிகழ்த்துப் பண்பாடும் வரலாறும் என்கிற நூல். இதனை ஆதி பதிப்பகம் வெளியிட்டது.


/14/
* நா.வானமாமலையின்
பள்ளுப்பாட்டு ஆராய்ச்சி *


பள்ளு இலக்கியங்கள் குறித்து வெளிவந்துள்ள ஆய்வுகள் பெரும்பாலும் நேர்மறையாகவும் எதிர் மறையாகவும் வழிமொழிந்தும் அமைந்திருப்பவை. அவ்விலக்கியங்கள் குறித்து ஆழமான விரிவான மீளாய்வுகள் இன்னும் வெளிவரவில்லை. வஞ்சிக்கப்பட்ட உழவுக்குடிகளின் தொழில் மரபு, பண்பாடு, வரலாறு பற்றிய உரையாடல்களும், பள்ளு இலக்கியம் பற்றியதான உரையாடல்களும் வளர்த்தெடுக்கப்பட வேண்டியவை. இவை பற்றின மீளாய்வுகள் தொடர்வதற்கான திறப்புகளைத் தான் நா.வானமாமலை தமது பள்ளுப் பாட்டு ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளின் வழியாகப் புலப்படுத்தியுள்ளார். இந்நூல்
ஆதி பதிப்பத்தின் வெளியீடு.


/15/
* சொல் நிலம் *


தனது நிலத்தையும் இனத்தையும் மொழியையும் பாடாத கவிதை என்பதெல்லாம், வேர்கள் இல்லாத மரம் போன்றது; கூடு இல்லாத பறவை போன்றது என்கிறார் இரசியக் கவிஞர் இரசூல் கம்சதோவ். அதனால்தான், மகாராசனின்  கவிதைமொழி வேர்களைத் தேடிப் பயணிக்கிறது; கூடுகளைத் தேடி உறவாடுகிறது. ஏர் பதிப்பு நிலம் வெளியீடு இந்நூல்.


/16/
* பண்பாட்டு அழகியலும் அரசியலும் *



பட்ட பாடுகளும் படுகின்ற பாடுகளுமான வாழ்க்கைப் பாடுகளையே மனித சமூகம் பண்பாட்டு வெளியாய்க் கட்டமைத்திருக்கிறது. தமிழர் வாழ்வியலோடு பிணைந்திருக்கிற பண்பாட்டுக் கூறுகள் தனித்த அழகியலோடும் அறத்தோடும் அரசியலோடும் புலப்படக் கூடியவை. 

 ஒற்றைப் பண்பாடு அல்லது ஒருமுகப் பண்பாடு என்பதெல்லாம் அதிகாரத்தோடும் அடக்குமுறைகளோடும் தொடர்புடைய சாயலைக் கொண்டிருப்பவை.

தமிழ் நிலப் பெருவெளியில் காணலாகும் பண்பாடு என்பதெல்லாம் பன்மைப் பண்பாடுகளின் கூட்டுத் தொகுப்புதான்.

பண்பாட்டு வெளிகளை அறிதலும் புரிதலும்கூட, மக்கள் வாழ்வியலைக் கற்பதுதான். ஏனெனில், மக்கள்தான் பண்பாட்டை வாழ வைக்கிறார்கள்; தம் வாழ்வையே பண்பாடாய் வடிவமைத்திருக்கிறார்கள்.

 பன்முகப்பட்ட பண்பாட்டுக் கோலங்களைக் குறித்த அறிதலும் புரிதலும் சற்றுக் குறைவாய் நிலவிக்கொண்டிருக்கும் தமிழ்ச் சூழலில், தமிழரின் பண்பாட்டுத் தனித்துவங்களைக் குறித்த எடுத்துரைப்புகளை முன்வைத்திருக்கிறது இந்நூல்.
ஆதி பதிப்பகத்தின் வெளியீடாய் வந்துள்ளது இந்நூல்.


/17/
* தமிழர் 
எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு *


தமிழ் எழுத்துகள் வெறுமனே ஒலி வடிவங்களையும் வரி வடிவங்களையும் மட்டுமே கொண்ட மொழியாலான ஊடகம் மட்டுமல்ல; 

தமிழைத் தாய்மொழியாகக் கொண்ட தமிழர்களின் வாழ்வையும் பண்பாட்டு மரபுகளையும் வரலாற்றையும் ஒவ்வொரு கீறலுக்குள்ளும் எழுத்துக்குள்ளும் சொல்லுக்குள்ளும் அடைகாக்கும் தாய்க் கோழிக்கு நிகரானது.



தமிழர்களின் பண்பாட்டு மரபுகள் தமிழ் எழுத்துகளின் வரிகளிலும் ஒலிகளிலும் புதைந்திருக்கும் அழகியலையும் அறத்தையும் அரசியலையும் பண்பாட்டு ஆவணமாக வெளிக்கொணரும் சிறு முயற்சியே தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு என்னும் நூலாக வெளிப்பட்டிருக்கிறது.



தமிழ் எழுத்தின் வரலாறு என்பது மொழியியல் வரலாறு மட்டுமல்ல. அது, மானுடவியல், தொல்லியல், இலக்கணம், இலக்கியம், அறிவியல், சமூகவியல், பண்பாட்டியல் போன்ற பின்புலங்களோடும் உறவாடிக் கிடக்கின்ற ஒன்றாகும். இவற்றையெல்லாம் ஒருசேர வைத்துப் பார்க்கும்போதுதான் தமிழ் எழுத்தின் வரலாற்றுப் பின்புலத்தை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ள முடியும். அதற்கான உரையாடல் திறப்புகளைக் கொண்டிருப்பதோடு, தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபானது தனித்துவமான அறத்தையும் அழகியலையும் அரசியலையும் உள்ளீடாகக் கொண்டிருப்பதை அடையாளப்படுத்துகிறது தமிழர் எழுத்துப் பண்பாட்டு மரபு எனும்

இந்நூல். இது ஆதி பதிப்பகத்தின் வெளியீடு.


/18/
வேளாண் மரபின் தமிழ் அடையாளம்.



இந்தியச் சமூக அமைப்பில் பாரம்பரியமாக மூன்று வகையான ஆதிக்கங்கள் நிலை பெற்றுள்ளன. அவை, அரசியல் ஆதிக்கம், பொருளியல் ஆதிக்கம், பண்பாட்டு ஆதிக்கம். இந்த மூன்று வகை ஆதிக்கங்களுள் மூன்றாவதாக அமையும் பண்பாட்டு ஆதிக்கம், சாதி வேறுபாடுகளை ஆழமாகக் கொண்ட இந்தியச் சமூகத்தில் வலுவாக வேரூன்றி உள்ளது. 

இந்திய மற்றும் தமிழ்நாட்டு வரலாற்றைக் கற்கும்போது, ஆட்சிப் பொறுப்பை ஏற்று அரசியல் ஆதிக்கம் செலுத்தியவர்கள் குறித்தும் - அவர்கள் வருவாய் ஈட்டிய முறை குறித்தும் அறிந்து கொள்ளும் அளவுக்கு, பெரும்பான்மையான மக்கள் கூட்டத்தின் மீது திணிக்கப்பட்ட பண்பாட்டு ஆதிக்கத்தையும் ஒடுக்குமுறைகளையும் நாம் அறிந்து கொள்வதில்லை. அவற்றை மிக எளிதாக ஒதுக்கி விடுகிறோம். 

ஆனால், உண்மையான சமூக வரலாறு என்பது, பண்பாட்டு ஒடுக்குமுறைகளையும் - அவற்றுக்கு எதிராக நிகழ்ந்த போராட்டங்களையும் உள்ளடக்கியதாகும். எனவே, இத்தகைய போராட்டங்கள் குறித்து விரிவாக அறிந்து கொள்வது சமூக வரலாற்றில் முக்கிய இடத்தைப் பெறுகிறது. 

தமிழர்களுக்கும் ஆரியர்களுக்குமான முதல் பகையும் முரணும் வேளாண்மைத் தொழில் விரிவாக்கத்திலிருந்தே தொடங்கி இருக்கின்றது. வேளாண்மைச் சமூகத்திற்கும் கால்நடை வளர்ப்புச் சமூகத்திற்குமான தொழில் பகையே இனப் பகைமையாகப் பரிணமித்திருக்கிறது. 

குறிப்பாக, வேளாண் மரபினருக்கும் ஆரியருக்குமான மோதலே தொழில் பகையாக - பண்பாட்டுப் பகையாக - இனப் பகையாக - சமயப் பகையாக நீடித்து வந்திருக்கிறது. 
அவ்வகையில், வேளாண் மக்களின் சமூக வகிபாகத்தையும் பண்பாட்டு வரலாற்றையும் விரிவாகப் பேசுகிறது இந்நூல்.

நூல் தலைப்பு: 
வேளாண் மரபின் தமிழ் அடையாளம்: 
உழவுப் பண்பாடும் வேளாளர் சமூக வரைவியலும்.

நூல் ஆசிரியர்: மகாராசன்.

வெளியீடு: யாப்பு வெளியீடு, சென்னை.

பதிப்பு: முதல் பதிப்பு, அக்டோபர் 2021.
*


/19/
அயோத்திதாசரின் தமிழர் அடையாள அரசியல்.


தமிழ்ச் சமூக வரலாற்றில் ஆரியர்களுக்கும் தமிழர்களுக்குமான பகையும் முரணும் தொடர்ந்து நீடித்தே வந்திருக்கிறது. பிராமணர்களாய் அறிவித்துக்கொண்ட வந்து குடியேறிய ஆரியர்கள், இந்திய நிலப்பரப்பிலும் தமிழர் நிலப்பரப்பிலும் நிலைகொண்டிருந்த அரசியல் சமூகப் பொருளாதாரப் பண்பாட்டு மொழித் தளங்களில் இருந்த யாவற்றையும் தமதாக்க முயன்றதோடு, அதிகாரப் பீடங்களைக் கைப்பற்றுவதற்கும் உரிய சூழ்ச்சிகளையும் அரங்கேற்றி இருக்கின்றனர். ஆரியப் பிராமணர்களின் சூழ்ச்சியில் தமிழரின் அதிகாரப் பீடங்கள் பலியாகிப்போனது அந்தந்தக் காலங்களில் நிகழ்ந்திருந்தாலும், ஆரியப் பிராமணர்கள் கட்டமைத்து வந்த பிராமணியக் கருத்தாக்கத்தை எதிர்ப்பதும் மறுப்பதுமான கருத்தியல் போர் மரபைத் தமிழர்கள் தமது அறிவுச் செயல்பாடுகளின் வழியே வெளிப்படுத்தியும் வந்திருக்கின்றனர். 

‘பிராமணிய எதிர்ப்பு’ எனவும், ‘ஆரிய எதிர்ப்பு’ எனவுமான ஓர் ‘எதிர்மரபு’ தமிழரின் அறிவு மரபிலும் அறிவுச் செயல்பாடுகளிலும் தொடர்ந்து வெளிப்பட்டே வந்திருக்கிறது. ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் ஆரியப் பிராமணிய மரபுக்கெதிரான குரலும் அதனையொட்டிய செயல்பாடுகளும் தமிழர் வரலாற்றில் நடந்தேறியிருக்கின்றன. இத்தகைய ஆரியப் பிராமணிய எதிர்ப்பின் வரலாற்று நீட்சியாக, பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் இறுதிக் காலகட்டத்தில் ஆரியப் பிராமணிய எதிர்ப்பின் குரல் தமிழ்ச் சமூகத்தில் ஆங்காங்கே ஒலிக்கத் தொடங்கியது மட்டுமல்லாமல், அரசியல் வடிவமும் பெறத்தொடங்கியிருக்கிறது. 

அயோத்திதாசர் முன்னெடுத்த தமிழர் அடையாள அரசியலானது, அக்காலத்தில் பரவலாக முன்னெடுக்கப்பட்ட மற்ற அடையாள அரசியல்களிலிருந்து வேறுபட்டிருக்கக்கூடிய ஒன்றாகவே இருந்திருக்கிறது. தமிழ்ச் சமூகத்தில் கடந்த ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் முன்பான காலகட்டத்தில் - பல்வேறு அடையாள அரசியல்கள் முன்னெடுக்கப்பட்ட அதே அரசியல் சமூகச் சூழலில்தான் அயோத்திதாசரும் தமது அடையாள அரசியலை முன்வைத்திருக்கிறார். 

ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் மேலாகத் தமிழ்ச் சூழலில் முன்னெடுக்கப்பட்டு வருகிற அடையாள அரசியல்களுள், ‘பிராமண மேலாதிக்க எதிர்ப்பு’ அரசியலும் ஒன்றாகும். அயோத்திதாசர் முன்னெடுத்த அடையாள அரசியலும் பிராமண மேலாதிக்கத்தை எதிர்ப்பதாகவே இருந்திருக்கிறது. அவருக்குப் பிந்தைய திராவிட இயக்கத்தின் அடையாள அரசியலும் பிராமண மேலாதிக்கத்தை எதிர்ப்பதாகவே முன்னெடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆனாலும், திராவிட இயக்கத்தின் அடையாள அரசியலிலிருந்து முற்றிலும் முரண்பட்டதான - வேறுபட்டதான அடையாள அரசியலையே அயோத்திதாசர் முன்வைத்திருக்கிறார் என்பதை அவரது அறிவுச் செயல்பாடுகளிலிருந்து அறிய முடிகிறது. 

பிராமண மேலாதிக்கத்தை எதிர்க்கும் வகையில் உருவான அயோத்திதாசரின் அடையாள அரசியலையும், திராவிட இயக்கத்தின் அடையாள அரசியலையும், தமிழ்ச் சமூகத்தில் நிலைகொண்டிருந்த அவற்றின் வகிபாகத்தையும் ஒருங்கே வைத்துப் பார்க்கும்போதுதான் இருவேறு அடையாள அரசியலின் முரண்கள் - வேறுபாடுகள் இன்னதென்று தெளிவாகும்.
*
அயோத்திதாசரின் 
தமிழர் அடையாள அரசியல்,
மகாராசன்,
ஆதி பதிப்பகம் வெளியீடு, 
முதல் பதிப்பு: டிசம்பர் 2021.





திங்கள், 26 ஆகஸ்ட், 2019

அம்பேத்கர் சிலை உடைப்பும் அதன் பின்னாலான சமூகப் பின்புலமும் : மகாராசன்

அறிவர் அம்பேத்கரை அவமதிப்பதற்காக அந்தச் சிலையை உடைத்து நொறுக்கவில்லை என்பது அந்தச் சாதிவெறி மன நோயாளிகளுக்கும் தெரியும். அந்தச் சாதிய வெறியர்கள் வேறொன்றை உணர்த்திவிட்டுப் போயிருக்கிறார்கள்.

 கடந்த காலத்திலும் இப்போதும்கூட அண்ணல் அம்பேத்கரை ஓர் அடையாளமாகவும் குறியீடாகவும் வழிகாட்டியாகவும் முன்னெடுத்துக் கொண்டிருப்பது தாழ்த்தப்பட்டோர் எனப் பொதுச் சமூகத்தால் அடையாளப்படுத்தப்படும் பட்டியல் சாதியினர்தான்.

அம்பேத்கர் பட்டியல் சாதிப் பிரிவில் பிறந்தவர் என்கிற ஒற்றைக் காரணத்தை மட்டுமே வைத்துக் கொண்டு, பட்டியல் சாதியினர் அம்பேத்கரை தமது அடையாளமாகக் கொண்டிருக்கவில்லை. கல்வி, வேலைவாய்ப்புகள் மறுக்கப்பட்ட குறிப்பிட்ட சமூகப் பெருந்திரளினருக்குக் கல்வி கற்கவும் வேலை வாய்ப்புகளில் பங்கேற்கவுமான இடஒதுக்கீடு அம்பேத்கரால் கிடைக்கப்பெற்றது என்பதை பட்டியல் சமூகப் பிரிவினர் நன்றியுடன் நினைத்துக் கொண்டிருப்பதும் போற்றுவதும் இயல்பான ஒன்று.

அதே வேளையில், அம்பேத்கரின் நோக்கமோ அல்லது அரசியல் சட்ட வரைவுகள் உருவாக்கப் பணிகளோ பட்டியல் மற்றும் பழங்குடிச் சமூகப் பிரிவினரை மட்டுமே மய்யமாகக் கொண்டிருக்கவில்லை. மாறாக, இந்தச் சமூகத்தின் பெரும் பிரிவினராக இருந்து கொண்டிருக்கும் உயர்த்திக் கொண்ட சாதியினர் என உள்ளூரப் பெருமிதத்தில் இருந்து கொண்டிருக்கும் இதரப் பிற்படுத்தப்பட்ட, மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட, சிறுபான்மைச் சமயப் பிரிவினர், பெண்கள் எனச் சமூகப் பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கியிருக்கும் அனைத்துத் தரப்பு மக்களையும் கருத்தில் கொண்டுதான் - அவர்களது சமூகப் பொருளாதார நிலைமைகளை மேம்படுத்தும் நோக்கில்தான் அரசியல் சட்ட வரைவுகள் அம்பேத்கரால் வடிவமைக்கப்பட்டன.

1950களுக்குப் பிறகு கல்வி வேலைவாய்ப்புகளில் பெரும்பான்மைச் சமூகப் பிரிவினர் பங்கேற்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள் எனில், அது அம்பேத்கரால் கிடைக்கப்பெற்ற சமூக நீதியால்தான். குறிப்பாக, அம்பேத்கர் வடிவமைத்த சட்ட வரைவுகளால் அதிகமும் பயனடைந்து கொண்டிருப்பது பிற்படுத்தப்பட்ட, மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட சமூகப் பிரிவினர் தான்.

இன்றைக்கும் நடைமுறையில் இருந்து கொண்டிருக்கும் சமூக நீதி அடிப்படையிலான இடஒதுக்கீடு மூலமாகவே பி.சி., எம்.பி.சி பிரிவினர் கல்வி வேலைவாய்ப்புகளில் அதிகமான பயன்களை அடைந்திருக்கின்றனர்.
உண்மையாகவே, பி.சி மற்றும் எம்.பி.சி பிரிவினர் எனப்படும் பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட சமூகப் பிரிவினர்தான் அம்பேத்கரைக் கொண்டாடி இருக்க வேண்டும்.

ஆனால், மேட்டிமைச் சாதியினர் எனத் தாம் கருதிக் கொண்டிருக்கிற உயர்த்திக் கொண்ட சாதியினர், அம்பேத்கார் பிறந்த சாதிப் பின்புலம் என்கிற ஒற்றைக் காரணத்தை மட்டுமே வைத்துக் கொண்டு, அவர் தமது சாதிக்காரர் அல்லது சாதிப் பிரிவினர் அல்ல; அதனால் அவர் தமக்கானவர் அல்ல என்கிற சாதியக் கண்ணோட்டத்திலேயே அம்பேத்கரை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டனர்.

அம்பேத்கர், பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்டவர்களுக்கானவர் அல்லர் என்கிற பொதுப்புத்தியை - சாதியக் கண்ணோட்டத்தை - குறுகிய மனப்பான்மையை - சாதிய வன்மத்தை அந்தச் சமூகப் பிரிவின் பெருவாரியான மக்கள் அனைவருமே கொண்டிருந்தவர்களாகவோ அல்லது இப்போதும் கொண்டிருப்பவர்களாகவோ பொத்தாம் பொதுவாக அந்த மக்கள் அனைவரின் மீதும் குற்றம் சுமத்திவிட முடியாது;கூடாது.

பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களிடமும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களிடமும் அம்பேத்கரைக் குறித்த சாதியப் பிம்பத்தைக் கொண்டு சென்றதில் பெருவாரியான அந்த மக்களைக் காட்டிலும், அந்த மக்களை முன்வைத்து அரசியல் செய்திருக்கிற, இப்போதும் செய்து கொண்டிருக்கிற வாக்கு அரசியல் கட்சிகளான காங்கிரசு, திராவிட மற்றும் இடதுசாரிக் கட்சிகள், அவற்றின் ஒட்டுண்ணிக் கட்சிகள், அவற்றுக்கெல்லாம் ஆதரவளிக்கும் இயக்கங்கள், வர்க்க அரசியல் பேசுகிற - புரட்சிகர அரசியல் பேசுகிற இந்திய மற்றும் தமிழ்த் தேசிய அளவிலான புரட்சிகரக் கட்சிகள், தமிழ் அடையாள அரசியலை முன்னெடுக்கிற கட்சிகள் மற்றும் அமைப்புகள் ஆகிய அனைத்திற்கும் பெரும் பங்குண்டு.

அம்பேத்கர், பட்டியல் சமூகப் பிரிவினில் பிறந்த ஒருவர் என்றாலும், பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்கான சமூகப் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் கல்வி வேலைவாய்ப்புக்குமான இடஒதுக்கீட்டைப் பெற்றுத்
தந்ததற்கும் அவரே காரணம் என்பதால் அவரை அந்தச் சமூகப் பிரிவினர் தூக்கி வைத்துக் கொண்டாடும்படியான மனநிலைக்கு மேற்குறித்த கட்சிகள் மற்றும் இயக்கங்கள் யாவும் முனைந்திருக்க வேண்டும். மாறாக, அம்பேத்கர் பட்டியல் சமூகப் பிரிவினருக்கானவர் என்கிற அரசியல் பிம்பத்தையே பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களிடமும், மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களிடமும் விதைத்திருக்கின்றன. அதோடு சேர்த்து, அம்பேத்கர் பட்டியல் சமூகத்திற்காகவே பாத்தியப்பட்டவர் என்பதைப் பட்டியல் சமூகத்தவர் மட்டுமே முன்னெடுக்கும்படியான அரசியல் சூழலையும் மேற்குறித்த கட்சிகளும் இயக்கங்களும் உருவாக்கி வைத்திருக்கின்றன.

அம்பேத்கர், அனைவருக்குமான தலைவர் என்கிற புரிதலுக்குப் பதிலாக, அம்பேத்கர் பட்டியல் சமூகத்திற்கானவர் என்கிற சாதிய மனநோய் பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்கள் பிரிவினரிடம் அண்மைக்காலமாகப் பரவி வருகிற சமூக நோயாய் உருமாறிக் கொண்டிருக்கிறது. இந்தச் சமூக நோயைத் தீர்ப்பதிலும், அம்பேத்கர் நம் அனைவருக்குமானவராகக் கட்டமைப்பதிலும் பட்டியல் சமூகப் பிரிவு மக்கள் இயக்கங்கள் மற்றும் கட்சிகளைக் காட்டிலும், பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களிடம் அரசியல் வேலை செய்கிற கட்சிகள் மற்றும் இயக்கங்களுக்கே பெரும் பங்குண்டு.

உண்மையில், பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களை முன்வைத்து அல்லது அவர்களிடம் வேலை செய்கிற கட்சிகளும் இயக்கங்களும் உண்மையுடனும் நேர்மையுடனும் சனநாயகப் பண்புடனும் சமூக அக்கறையுடனும் இருக்கின்றன எனில், அவை யாவும் அம்பேத்கரை உயர்த்திப் பிடிக்க முன்வர வேண்டும். அந்த மக்களிடம் அம்பேத்கரைக் குறித்து நேர்மறையான பிம்பத்தைக் கட்டமைக்க வேண்டும். அம்பேத்கரை அந்தச் சமூகப் பிரிவினர் புரிந்து கொண்டாலே - ஏற்றுக் கொண்டாலே இதரப் பட்டியல் சமூகப் பிரிவு மக்களையும் சமூக சமத்துவத்தோடு அணுகவும் உறவாடவுமான நிலைமைகள் ஏற்படும்.

ஆகவே, திராவிட இயக்கங்கள், இடதுசாரி இயக்கங்கள், புரட்சிகர இயக்கங்கள், தமிழ்த் தேசிய இயக்கங்கள் யாவும் அம்பேத்கரைப் பட்டியல் பிரிவு மக்களிடம் கொண்டு செல்வதையும் தாண்டி, பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களிடம் முதலில் கொண்டு செல்ல வேண்டியது உடனடியாக மேற்கொள்ள வேண்டும். அதோடு சேர்த்தே, சாதி வெறித் தாக்குதல்கள், இது போன்ற சிலை உடைப்புகளைச் செய்யும் உயர்த்திக் கொண்ட சாதியினரின் சாதிய மேலாதிக்கச் செயல்பாடுகளைத் துணிவுடன் கண்டிக்கவும் எதிர்க்கவும் முன்வர வேண்டும். பெயரளவுக்கான கண்துடைப்பு அறிக்கையாக இருந்து விடக் கூடாது. பொதுவாகவே, ஒரு சில பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிப் பிரிவினர் மீது காழ்ப்புணர்வோடு அணுகுவதும், வேறு சில பிற்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மிகப் பிற்படுத்தப்பட்ட சமூகப் பிரிவினரைக் கண்டிக்கவும் எதிர்க்கத் தயங்குவதுமான போக்கும் மேற்குறித்த கட்சிகளிடமும் இயக்கங்களிடமும் இன்னும் இருக்கின்ற. சாதிய மேலாதிக்கமும் சாதியத் தாக்குதல்களும் சிலை உடைப்புகளும் எந்தச் சாதிப் பின்புலத்தில் நடந்தேறினாலும் அதைக் கண்டிக்கவும் எதிர்க்கவும் முன்வர வேண்டும். இது தாமதமானால், இன்னும் பல அம்பேத்கர் சிலைகள் உடைபடும்; அம்பேத்கரை அடையாளமாகக் கொண்டிருக்கும் பட்டியல் சமூகப் பிரிவினர் பலரும் கொல்லப்படுவார்கள்.

ஏர் மகாராசன்
26.08. 2019

ஓவியம்:
தோழர் இரவி பேலட்

வியாழன், 22 ஆகஸ்ட், 2019

செம்பச்சை நூலகம்: அறிவிப்பும் வேண்டுகோளும்.

எம் வாழ்வின் பெருங்கனவை ஓரளவு நிறைவேற்றி இருக்கிறோம். ஓர் இல்லறத்தின் ஒரு பாதியாய் நிமிர்வகத்தையும், இன்னொரு பாதியாய் செம்பச்சை நூலகத்தையும் உருவாக்கி இருக்கிறோம்.

கால் நூற்றாண்டாய் எம் சேகரிப்பில் இருந்த நூல்கள் அனைத்தும் நூலகத்தில் இருக்கின்றன. இன்னும் புதிய, இதற்கும் முந்தியப் பழைய நூல்களையெல்லாம் நூலகத்திற்குக் கொண்டுவர வேண்டும் என்கிற பெருந்தாகம் இருக்கின்றது.

நாங்கள் உருவாக்கி இருக்கும் இந்த நூலகம் எமது பயன்பாட்டுக்கு மட்டுமல்ல. அறிவுத் தாகமும் வாசிப்புப் பழக்கமும் உள்ள யாவரும் நூலகத்தைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். குறிப்பாக, ஆய்வு மாணவர்கள், படைப்பாளிகள், களச் செயல்பாட்டாளர்கள், போட்டித் தேர்வர்கள் போன்றோர் காரி(சனி)க்கிழமை, ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் நூலகத்தைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம். 

குளிர்மை அரங்கு, கணினி, இணையம், அச்சுப்பொறி, தங்குவதற்கான விருந்தினர் அறை உள்ளிட்ட வசதிகள் எழுத்துச் செயல்பாட்டினருக்கு உதவும். வயது மூப்பு கொண்ட ஆய்வாளர்கள் மற்றும் படைப்பாளிகள் எத்தனை நாள் வேண்டுமானாலும் தங்கியிருந்து எழுத்துப் பணிகளை மேற்கொள்ளலாம்.

கிட்டத்தட்ட 50 பேர் வரை அமரக்கூடிய வகையில் சிற்றரங்கமாகவும் செம்பச்சை நூலகம் வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. தமிழ், தமிழர், தமிழ் நிலம், தமிழ்க் கலை இலக்கியம், பண்பாடு சார்ந்த செயல்பாடுகளை அக்கறையோடு மேற்கொள்ளும் அமைப்புகளின் கருத்தரங்கம் மற்றும் கூடுகை நிகழ்வுகளை நடத்திக் கொள்ளவும் நூலக அரங்கைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம்.

ஆய்வாளர்கள், படைப்பாளிகள், இதழாளர்கள், பதிப்பாளர்கள் மற்றும் நூல் வாசிப்பாளர்கள் செம்பச்சை நூலகத்திற்குப் புதிய நூல்களையோ அல்லது பழைய நூல்களையோ கொடையாக வழங்கினால் நூலகம் இன்னும் பல வகையில் பயன்படக்கூடும். அன்பர்களிடமிருந்து நூல்கொடையை எதிர்பார்த்து நிற்கிறது செம்பச்சை நூலகம்.

முன்னோர்களின் சேகரிப்பில் உள்ள பழைய புத்தகங்கள் பராமரிக்க இயலாமலும் பயன்பாடு இன்றியும் தங்கள் வசம் இருப்பின் நூலகத்திற்குக் கொடையளிக்கலாம். அஞ்சலிலோ தூதஞ்சலிலோ அனுப்பலாம். நிறைய புத்தகங்களாக இருப்பின் நேரிலே வந்து பெற்றுக் கொள்ளவும் காத்திருக்கிறோம்.

நம் சேகரிப்பில் உருவாகும் இந்த நூலகம் அடுத்தடுத்த தலைமுறைக்கும் பயன்பட வேண்டும்.

எழுத்துச் செயல்பாட்டிற்குத் தம் கையளவு கைம்மாறைச் செய்திடக் காத்திருக்கிறது செம்பச்சை நூலகம்.

தொடர்புக்கும்
நூல் அனுப்புவதற்குமான
முகவரி :

முனைவர் மகாராசன்,
செம்பச்சை நூலகம்,
208, நிமிர்வகம்,
வைகை அணை முதன்மைச் சாலை, காந்தி நகர்,
செயமங்கலம் - 625 603,
பெரியகுளம் வட்டம்,
தேனி மாவட்டம்.
பேச 9443676082.
மின்னஞ்சல் :
maharasan1978@gmail.com

முந்நிறத்துக் கயிறு : மகாராசன்

வயிற்றுக்குச் சோறிடும்
உழவரையெல்லாம் சாகடித்து,
கையளவு காணியவும்
பறித்துக் கொண்டு,
கம்பத்தில் பறக்கின்ற கொடியில்
மூவண்ணங்களில்
எக்காளமிட்டுச் சிரிக்கிறது
இந்தியம்.

பழுப்பேறிய உழைப்பும்
வெள்ளந்தி வாழ்க்கையும்
பச்சையம் போர்த்திய நிலமும்
நைந்து கிடக்கிறது எங்கும்.

கொடிக் கயிறுகளை
ஏற்றும் கைகளே
தூக்குக் கயிறுகளையும்
தந்து கொண்டிருக்கின்றன
இப்போது.

நாடு நலம் பெறட்டும்.

ஏர் மகாராசன்

ஓவியம்:
இரவி பேலட்


வாழ்வெச்சம் : மகாராசன்

இன்னும் மிச்சமிருக்கும்
புழுதிக் காடுகளின்
பனையோலைத்
தூர் இடுக்குகளில்
எச்சங்களை விதைத்துச் சென்ற
ஒரு பறவையின் நம்பிக்கை
ஆலமாய் இறுகப் பற்றி வளர்ந்திருக்கிறது.

குஞ்சுகளோடு தூரியாட
உயிர் நீட்டித்
தொங்கிக் கிடக்கின்றன விழுதுகள்.

வெளிறிய வானத்தின்
திசைகள் தேடிய பறவைகள்
கூடு திரும்பும் நாட்களில்
மனிதர்கள் யாருமேயில்லை.

நாதியற்றுக் கிடந்தாள்
நிலத்தாள் மட்டும்.

ஏர் மகாராசன்.
19.08.2019.

நன்றி:
ஒளிப்படம்
தோழர் டி.அருள் எழிலன்

வெள்ளி, 9 ஆகஸ்ட், 2019

திருக்குறளை ஆரியத்தின் குரலாகக் கட்டமைக்கும் பெரியாரியவாதிகளின் இப்போதையக் குரல் ஆரியத்திற்குத் துணை செய்யும் குரலே: மகாராசன்


திருக்குறளை ஆரியத்தின் குரலாகச் சுட்டும் காட்டாறு பதிவு பின்வருமாறு:

//..தமிழர்களின் பகுத்தறிவுக்கும், சமுதாயக் கேடு நீக்கலுக்கும் அய்ந்து பேர்கள் எதிரிகளாவார்கள்.

1.வள்ளுவன், 2. தொல்காப்பியன், 3. கம்பன், 4. இளங்கோவன், 5. சேக்கிழார். இந்த அய்ந்து பேர்களுக்கும் பகுத்தறிவில்லை என்பதோடு இவர்கள் இனஉணர்ச்சி அற்ற இனவிரோதிகளாக ஆகி விட்டார்கள்.

...வள்ளுவன் அறிவைக் கொண்டு ஒரு நூல் (குறள்) எழுதினான் அதில் மூடநம்பிக்கை, பெண்ணடிமை, ஆரியம் ஆகியவை நல்லவண்ணம் புகுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. குறளுக்கு மதிப்புரை கொடுத்தவர்களில் சிலர் “குறள் வேத, சாஸ்திரங்களின் சாரம்” என்று கூறியிருக்கிறார்கள். குறளை ஊன்றிப் பார்த்தால் அது உண்மை என்று புலப்படும்.

...தமிழனுக்கு வேண்டியது மானம், அறிவு, இனஉணர்ச்சி ஆகியவைகளேயாகும். இவற்றிற்கு மேற்சொன்ன திருவள்ளுவன், தொல்காப்பியன், கம்பன், இளங்கோவன், சேக்கிழார் ஆகிய அய்வரும் - இவர்களது நூல்களான குறள், தொல்காப்பியம், கம்பராமாயணம், சிலப்பதிகாரம், பெரியபுராணம் ஆகிய அய்ம்பெரும் இலக்கியங்களும் எந்த அளவுக்குப் பயன்படும் என்று சவால் விட்டுக் கேட்கிறேன்.
- தோழர் பெரியார், விடுதலை 90 வது பிறந்தநாள் மலர் .

குறளைத் தூக்கி எறிய வேண்டியது தான்!
...தமிழனின் வாழ்வு முறைக்குக் குறள்தான் என்று சொல்வார்கள். நாம் காட்டு மனிதனாக இருந்த வரை குறள் சரி. நாட்டு மனிதனான பின், பெண்களுக்குத் தான் அதில் கற்பு நீதி சொல்லப்பட்டிருக்கிறதே தவிர, ஆண்கள் கற்பு நீதி பற்றி அதில் ஒன்றுமில்லை. குறளைத் தூக்கியெறிய வேண்டியது தான். - தோழர் பெரியார் - விடுதலை, 15.06.1968

வள்ளுவன் படத்தைத் தூக்கி எறியுங்கள்!
...நம் அறிஞர்களும், புலவர்களும் நமக்கு மனித தர்மத்திற்குக் குறளைத் தான் எடுத்துக் காட்டுவார்கள். அந்த வள்ளுவன் கூட இருக்கிற மற்றவனைவிடக் கொஞ்சம் பரவாயில்லை என்பதுதானே யொழிய, அவன் தான் எல்லாவற்றிற்கும் என்பது பொருந்தாதது. நேற்று ஒரு பள்ளியில் பாரதிதாசன் படத்தைத் திறந்து வைத்துப் பேசும் போது, வள்ளுவன் படத்தைத் தூக்கி எறிந்து விட்டு பாரதி தாசன் படத்தை வைக்க வேண்டுமென்று சொன்னேன். பாரதி தாசனைப் போல சீர்திருத்தக் கருத்துக்களைச் சொல்ல நம் புலவர்கள் முன்வர வேண்டும். - தோழர் பெரியார் - விடுதலை - 06.08.1968

...நான் குறள் மாநாடு நடத்தியதாலே சிலபேர் என்னைக் கண்டிச்சாங்க. கலைஞர்கூட அதை (குறள்) ஒண்ணையாவது விட்டுவிடக் கூடாதான்ன கேட்டார். குன்றக்குடி அடிகளாரும் கேட்டுக் கிட்டாரு. இரண்டாயிரம் வருஷத்துக்கு முந்தையது குறள். அதை அப்படியே இப்பவும் ஏத்துக்கணும்னா?
- தோழர் பெரியார், கலைமகள் ஏடு, பிப்ரவரி 1973 //.

இப்பதிவைக் குறித்த எம் கண்ணோட்டம் வருமாறு:

ஆரிய மரபுகள் அரசியல் அதிகாரம் செலுத்திக் கொண்டிருக்கும் இந்தச் சூழலில், குறளைக் குறித்த பெரியாரியத்தின் குரலாக இப்போது உயர்த்திப் பிடிப்பதன் நோக்கம் என்ன? இந்தக் குரல் யாருக்குச் சேவகம் செய்யப் போகிறது?

தமிழரின் ஒவ்வொரு சொல்லையும் செயலையும் மரபையும் ஆரியத்திற்கு எதிராகக் கட்டமைக்க வேண்டிய கடமையும் பொறுப்பும் இருந்து கொண்டிருக்கும் சூழலில், தமிழ் மரபுகளில் காணலாகும் ஆரியத்திற்கு எதிரான குரலையும் கலகத் தன்மைகளையும் முன்னெடுப்பதை விடுத்துவிட்டு, ஆரியத்திற்கு எதிராக நிற்கும் தமிழர் மரபுகளையெல்லாம் ஆரியத்தின் பக்கமே தள்ளி விடுவது என்பது, தமிழர் மரபுகளைத் தன்வயப்படுத்தத் துடித்தும் காத்தும் கொண்டிருக்கிற ஆரியத்திற்கு வலு சேர்க்கும் நோக்கத்தையே உள்ளீடாகக் கொண்டிருப்பதாகும்.

தமிழர் வரலாறு, பண்பாடு, அறம், அரசியல், அறிவு, கலை, இலக்கிய மரபுகளைக் குறித்த வரலாற்றுப் பொருள்முதல்வாதக் கண்ணோட்டத்தோடு அணுகுவதே பகுத்தறிவு ஆய்வு முறையியல் ஆகும்.

ஆரியத்திற்கான எதிர்மரபையே குறள் கட்டமைத்திருக்கிறது. திருக்குறளை ஆரியத்தின் பக்கம் தள்ளி விடுகிற சூழ்ச்சி இது. வைதீகத்திற்கு எதிராக இருந்த நாட்டுப்புற மரபுகளையெல்லாம் ஆரியத்தின் பக்கம் தள்ளி விட்டது போல, குறளையும் ஆரியம் தன்வயப்படுத்த உதவும் கொச்சைப்பொருள் முதல்வாதக் கண்ணோட்டம் இது.

குறளை விமர்சனமின்றி ஏற்றுக்கொள்ளத் தேவையில்லை. விமர்சனத்தோடு நம் வசப்படுத்தி வைக்க வேண்டியது தமிழர் கடமை.

பெரியாருமே 'நான் சொன்னதையே இன்னும் 50 வருடம் கழித்தும் நீங்கள் பேசிக் கொண்டிருந்தால் நீங்கள் இன்னும் முன்னேறவில்லை என்று பொருள். எனது கருத்தையே தூக்கிச் சுமந்து கொண்டிருக்காதீர்கள். தேவையானதை ஏற்று தேவையற்றதை ஒதுக்கிவிட்டுச் செல்லுங்கள்' என்றார்.

"நான் சாதாரணமானவன்; என் மனதில் பட்டதை எடுத்துச் சொல்லியிருக்கிறேன். இதுதான் உறுதி, இதை நீங்கள் நம்பித்தான் ஆக வேண்டும் என்று சொல்லவில்லை; ஏற்கக்கூடிய கருத்துக்களை உங்கள் அறிவைக் கொண்டு நன்கு ஆய்ந்து ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்; மற்றதைத் தள்ளிவிடுங்கள்.
எந்தக் காரணத்தைக் கொண்டும் மனிதத் தன்மைக்கு மீறிய எந்தக் குணத்தையும் என் மீது சுமத்தி விடாதீர்கள். நான் தெய்வத் தன்மை பொருங்தியவனாகக் கருதப்பட்டுவிட்டால், மக்கள் என் வார்த்தைகளை ஆராய்ந்து பார்க்க மாட்டார்கள்.
- "நான் சொல்லுவதை நீங்கள் நம்புங்கள்; நான் சொல்லுவது வேதவாக்கு; நம்பாவிட்டால் நரகம் வரும்; நாத்திகர்கள் ஆகி விடுவீர்கள் - "
என்று - வேதம், சாத்திரம், புராணம் கூறுவது போலக் கூறி, நான் உங்களை அடக்கு முறைக்கு ஆளாக்கவில்லை. நான் சொல்லுவது உங்களுடைய அறிவு, ஆராய்ச்சி, உத்தி, அனுபவம் இவைகளுக்கு ஒத்து வராவிட்டால் தள்ளி விடுங்கள்."
"ஒருவனுடைய எங்தக் கருத்தையும் மறுப்பதற்கு, யாருக்கும் உரிமை உண்டு; ஆனால், அதனை வெளியிடக் கூடாது என்பதற்கு எவருக்கும் உரிமை கிடையாது." பெரியார் கூறியிருக்கும் இந்தக் கருத்துகளைப் பெரியாரியவாதிகளாகக் கருதுபவர்கள் கவனிக்க மறந்து போவது மட்டுமல்ல; கவனிக்கவும் மறுக்கிறார்கள்.

குறளைக் குறித்துப் பெரியார் அன்று சொன்னதையே இப்போதும் சொல்ல வேண்டியதில்லை. அவரது கருத்துமேகூட மீள் வாசிப்புக்கு உள்ளாகிக் கொண்டிருக்கிறது. வள்ளுவமும் விதிவிலக்கல்ல.

குறளை விமர்சியுங்கள். பெரியாரும் விமர்சித்திருக்கிறார். விமர்சனம் எனும் பேரில் குறளை ஆரியத்தின் பக்கம் தள்ளுவதுதான் ஆரியத்திற்கு மறைமுகமாக உதவும் போக்காகப் படுகிறது.

வரலாற்றுப் பொருள்முதல்வாதக் கண்ணோட்டத்தில் தமிழ் மரபுகளை அணுகுங்கள் என்பதே எம் வேண்டுகோள். கொச்சைப்பொருள் முதல்வாதக் கண்ணோட்டத்தில் ஆய்வை முன்வைப்பது பகுத்தறிவு அல்ல. நட்பு முரண்களைப் பகை முரணாகக் காட்டுவதும் அறமும் அல்ல.

திருக்குறளை ஆரியத்தின் குரலாகக் கட்டமைக்கும் பெரியாரியவாதிகளின் இப்போதைய குரல் அறமற்றது மட்டுமல்ல; இப்போதைய அவசியமும் அற்றது.